A tía Marica

O magosto, Tempo cronolóxico

A tía Marica
encima da abada
espelicou
as castañas louradas.

Logo, no pote
de facer o caldo
botounas todas
puñado a puñado.

Botoulle fiúncho
sal e loureiro
e prendeulle lume
a aquel pote de ferro.

Cando ferveron
un pouco a cachón
botounas todas
dentro dun cribón.

Cando estiveron
ben frías e secas
aquelas castañas
que boíñas eran.

Tanto me souberon
tanto me gustaron
que dende aquel día
sempre me recordo
da tía Marica.

Con este recitado ou cantiga lémbrase a preparación das castañas cocidas no tempo do Magosto.

Recollido nos anos 30 por Marcelina Panete en Lavadores – Vigo

Ano novo, con ben veñas, como o sol entre as estrelas, os cabritos coas cabras e os años coas ovellas. M. Barrio –... Ler máis

O trece de Nadal, día de Santa Lucía, tira a noite e pon o día ó paso dunha galiña e por diante de... Ler máis

Febreiriño corzo, cos seus vinte e oito, se dura máis catro, non queda can nin gato, nin rato dentro do burato. Esther, de Ourense ... Ler máis

Hoxe é luns, mañá é martes, corta feira logo vén, de mañá en oito días éche a semana que vén. M. Barrio – R.... Ler máis

Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis

Entre Santos e Nadal perde a vella o seu caudal. Teresa de Lérez Ler máis

Unha sebe dura tres anos, un can, tres sebes, unha besta, tres cans, un home, tres bestas, e un corvo, tres homes. (máis…) Ler máis

Polo San Xosé, bota a durmir un pé. Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta. Tareixa,... Ler máis

Un can dura tres anos: tres anos de can novo, tres anos de bo can, tres anos de can vello e tres anos... Ler máis

Abril, se por mal quere vir, aínda as portas da casa non deixa abrir. Abril, vaite a onde queiras e vente ó cubil. Teresa... Ler máis

BENVID@ A ORELLA PENDELLA