BENVID@ A ORELLA PENDELLA

Audio

Ditos, recitados e cancións gravadas por Migallas Teatro

Rabo de boi (varias versións)

Rabo de boi,
rabo de besta,
dixo meu pai
que estaba nesta.

Unha persoa garda, ás escondidas, un obxecto pequeno (pedra, caramelo…) nunha das súas mans e ofrece a outra persoa as dúas mans pechadas e separadas boca abaixo para que adiviñe onde está o obxecto. Estoutra persoa vai sinalando alternativamente as dúas mans seguindo o ritmo do recitado. Ó rematar este, a persoa que escondía o obxecto debe abrir a man sinalada nese momento. Se nela está o obxecto o/a que atinou queda con el.

(máis…)

Audio, Para atinar, Xogos
Ler máis...

Tantarantán/Touporroutou (Varias versións)

Ilustración do dito

– Tantarantán, ¿para onde vas vella?
– Tantarantán, vou para Pontevedra.
– Tantarantán, ¿que vas buscar?
– Tantarantán, unha carga de sal.
– Tantarantán, ¿para que é o sal?
– Tantarantán, para facer o caldo.
– Tantarantán, ¿para que é o caldo?
– Tantarantán, para “llo” dar ás vellas
– Tantarantán, ¿para que son as vellas?
– Tantarantán, para sachar o millo.
– Tantarantán, ¿para que é o millo?
– Tantarantán, para “llo” dar ás churras.
– Tantarantán, ¿para que son as churras?
– Tantarantán, para poñer os ovos.
– Tantarantán, ¿para que son os ovos?
– Tantarantán, para llos dar ó crego.
– Tantarantán, ¿para que é o crego?
– Tantarantán, para dicir a misa.
– Tantarantán, ¿para que é a misa?
– Tantarantán ¡para subir ó Ceo!

(máis…)

Audio, Recitados dialogados
Ler máis...

Pico, pico, mazarico (varias versións)

Pico, pico, mazarico,
¿quen che deu tan longo “pico”?
Deumo Deus e San Santiago
para picar o pan no agro
e piquei e repiquei,
cen milliños encontrei
e boteinos a moer
e os ratiños a comer
e agarrei un polo rabo
e boteino naquel cabo
e tamén agarrei outro
e boteino naquel souto
e vin de moita “prisa”
tocando a miña gaitiña
pero víronme os ladróns
e roubáronme os calzóns

M. Barrio – N. Rielo: “Escolma…

(máis…)

Audio, Diversos, Xogos
Ler máis...

Este olliño pimpilín

Este olliño pimpilín.
Este olliño pimpilán.
Este nariz narizán.
Esta boca pide pan.
Este queixo non llo dá.
¡Arríncate, cabalán!

Mentres di o recitado, o adulto acaricia as partes do corpo nomeadas facendo círculos co dedo indicador. No último verso fai coma quen que lle arrinca o queixo colléndollo cos dedos indicador e medio e introduce entre eles o seu propio pulgar.

A cara, Audio, Caricias no colo, Para aloumiñar
Ler máis...

Esta leira é túa?

– Esta leira é túa?
– É.
– E esta?
– Tamén.
– Pois… arrinca este marco!

O adulto colle entre os seus dedos indicador e medio as fazulas (leiras) do/a neno/a. Primeiro unha e despois a outra. Cando di “¡arrinca este marco!” fai coma quen que lle arrinca o nariz cos devanditos dedos e introduce entre eles o seu propio pulgar.

A orixe deste dito está ligada á distribución e ó valor tradicionais da propiedade da terra en Galicia.

A cara, Audio, Caricias no colo, Para aloumiñar
Ler máis...

¿Isto que son orellas ou campás? (Varias versións)

– ¿Isto que son orellas ou campás?
– Campás.
– As campás hai que tocalas ¡Din, dan! ¡Din,dan!
– ¿Isto que son orellas ou campás?
– Orellas.
– As orellas hai que comelas ¡Ñam, ñam, ñam, ñam!

O adulto pregúntalle ó/á neno/a mentres lle colle as orellas coas mans. Se a resposta é “campás” abanéalle a cabeza (din,dan). Se a resposta é “orellas” fai coma quen que llas come. Primeiro unha e despois a outra.

(máis…)

As orellas, Audio, Caricias no colo, Para aloumiñar
Ler máis...