De corda

Xogos de corda

Á unha, Virxe pura

Á unha, Virxe pura,
ás dúas, mans de Deus,
ás tres, San Andrés,
ás catro, San Ignacio,
ás cinco, pego un brinco,
ás seis, cantas os reis,
ás sete tira polo meu carrapichete,
ás oito, un biscoito,
ás nove, canta a burra e bebe,
ás dez, salta outra vez,
ás once, chama o conde,
ás doce lle responde:
“Paxariños a piar e as súas nais a voar”.

É unha canción para saltar á corda que pode ter uns 300 anos de antigüidade, pois a avoa da informante que no ano 2015 tería 105 anos, aprendeuna da súa bisavoa.

Loli Otero Conde, de Bamio – Vilagarcía de Arousa

Unha, dúas, tres

Unha, dúas, tres,
chi;
unha, dúas, tres,
cu;
unha, dúas, tres,
la;
unha, dúas, tres,
te.
Chiculate,
Chiculate…

Cando se di cada unha das sílabas “chi-cu-la-te” levántase a corda no aire por riba do neno/a que está a saltar. Este/a ten que se agachar para que non lle dea na cabeza e, despois, volve saltar. Ó chegar á palabra completa “chiculate”, dáselle rapidez á corda ata que perda.

Ricardo Pérez: “Xogos populares en Galicia…”

Pan, queixo, auga

Pan,
queixo,
auga,
viño
e
touciño,
touciño,
touciño…

Cando se di “touciño” dáselle rapidez á corda ata que perda o/a neno/a. Cóntase o número de veces que é quen de saltar sen perder.

Ricardo Pérez: “Xogos populares en Galicia…”

Pola rúa de abaixo

Pola rúa de abaixo
pasan dous ratos;
un deles leva bisos
e o outro refaixos.
(Cambio de persoa)

Pola rúa do medio
van dous leiróns,
un deles leva saias
e outro calzóns.
(Cambio de persoa)

Pola rúa de arriba
van dúas pitas,
unha delas leva chambra
e outra camisa.
(Cambio de persoa)

Concha García: “Para dicir e facer”