Pedra, pedriña
Pedra, pedriña,
ben redondiña.
Tirulirulá,
tiruliruliña.
Pedra, pedriña,
ben redondiña.
Tirulirulá,
tiruliruliña.
Sentados no chan en círculo as nenas e nenos participantes con cadansúa pedriña diante, pásanlle esta ao compañeiro ou compañeira da dereita ao tempo que se di o recitado. A continuación, seguindo o mesmo ritmo, cadaquén pasa a que acaban de deixarlle diante e así sucesivamente. É un xogo de colaboración moi divertido.
Veiga, Paco “O libro dos xogos…”
Este foi á praza e non trouxo nada, este foi á praza e trouxo un peixe, este lavouno, estre fritiuno e este, coma... Ler máis
– Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
¡E víndeo ver! ¡E víndeo ver! O vello Entroido que está teso e doido ó pé do carballo, sentado nun tallo ¡sen ter que facer! ¡E... Ler máis
– Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Pin, pin, zarramacutín, cuca malla Serafin. Ti de ouro, ti de prata, tápate coa gravata. Marta e Tienza, de Salvaterra. Ler máis
Donosiña, bonitiña, garridiña, vaite para a túa casiña, bonitiña. Deixa a miña que é feíña. M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…” (máis…) Ler máis
Unha vella mufella mufella fifirifella de mi carantella tivo un fillo mufillo mufillo fifirifillo de mi carantillo. Mandouno á caza mufaza... Ler máis
Brasa, brasa, cada un para a súa casa… M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
– Canto son cinco e cinco? – Dez. – Fáltache a albarda, que burro xa es. Cristalina, de Parderrubias – Ourense Ler máis
Na banda de aló do río, ten meu pai un castiñeiro que dá castañas en maio, uvas brancas en xaneiro. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Deixa unha resposta