Pedra, pedriña
Pedra, pedriña,
ben redondiña.
Tirulirulá,
tiruliruliña.
Novo
Pedra, pedriña,
ben redondiña.
Tirulirulá,
tiruliruliña.
Sentados no chan en círculo as nenas e nenos participantes con cadansúa pedriña diante, pásanlle esta ao compañeiro ou compañeira da dereita ao tempo que se di o recitado. A continuación, seguindo o mesmo ritmo, cadaquén pasa a que acaban de deixarlle diante e así sucesivamente. É un xogo de colaboración moi divertido.
Veiga, Paco “O libro dos xogos…”
Pita cega que perdiches un dedal, espera por el que aí che vai. M. Barrio – X. Taboada: “Etnografía…” Ler máis
Tris, tras, cabaleiro, fóra estás. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
Rabo de cocha, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Nesta estará, dixo o cura que era “verdá”. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
Brasa, brasa, cada un para a súa casa… M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
Paxariño, rechinchiño, vaite esconder detrás da pía de tía Inés que “te” toca a túa dita “ves”. Este dito pódese usar para botar... Ler máis
– Pun, pun. – ¿Quen vai? – Pedro Gurgullo. – ¿Que vén catar? – Cebada para o burro. – ¿Canta quere? – Cen fanegas. – Aí... Ler máis
Novo Santa Lucía, morreu miña tía. Dáballe papas, non as quería. Dáballe leite, que ben o lambía. Anxo, de Orro – Noia (máis…) Ler máis
Uni, doni, treni, canteni, seman, badani, chinchín, carroupín, carroupés, fan des, un burro de catro pés. Luísa, de Vilariño – Agolada Ler máis
Catro patas ten un gato: unha, dúas tres e catro. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
– Rabexar, rabexar, mentres o lobo vai mexar – Eu son o lobo que te hei de comer – E eu... Ler máis
Deixa unha resposta