O verán

As estacións, Tempo cronolóxico

Xa nace o trigo,
xa temos pan.
Xa canta o cuco,
xa temos “vran”.

M. Barrio – X. Ramón e Fernández Oxea: “Cancionero y refranero de Corme”.

Abril, se por mal quere vir, aínda as portas da casa non deixa abrir. Abril, vaite a onde queiras e vente ó cubil. Teresa... Ler máis

Entre Santos e Nadal perde a vella o seu caudal. Teresa de Lérez Ler máis

Febreiriño corzo, cos seus vinte e oito, se dura máis catro, non queda can nin gato, nin rato dentro do burato. Esther, de Ourense ... Ler máis

Ano novo, con ben veñas, como o sol entre as estrelas, os cabritos coas cabras e os años coas ovellas. M. Barrio –... Ler máis

O trece de Nadal, día de Santa Lucía, tira a noite e pon o día ó paso dunha galiña e por diante de... Ler máis

Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis

Hoxe é luns, mañá é martes, corta feira logo vén, de mañá en oito días éche a semana que vén. M. Barrio – R.... Ler máis

Un can dura tres anos: tres anos de can novo, tres anos de bo can, tres anos de can vello e tres anos... Ler máis

Xaneiro, oveiro. Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro. Fizolas, de Lugo Ler máis

¡E víndeo ver! ¡E víndeo ver! O vello Entroido que está teso e doído ó pé do carballo, sentado nun tallo ¡sen ter que facer! ¡E... Ler máis

BENVID@ A ORELLA PENDELLA