Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis
Marzo marzal, pola mañá cara de can, ó mediodía barrigán e á noite como pola “mañán”. Teresa de Lérez (máis…) Ler máis
O trece de Nadal, día de Santa Lucía, tira a noite e pon o día ó paso dunha galiña e por diante de... Ler máis
Polo San Xosé, bota a durmir un pé. Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta. Tareixa,... Ler máis
Abril, se por mal quere vir, aínda as portas da casa non deixa abrir. Abril, vaite a onde queiras e vente ó cubil. Teresa... Ler máis
Xaneiro, oveiro. Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro. Fizolas, de Lugo (máis…) Ler máis
¡E víndeo ver! ¡E víndeo ver! O vello Entroido que está teso e doído ó pé do carballo, sentado nun tallo ¡sen ter que facer! ¡E... Ler máis
Xa nace o trigo, xa temos pan. Xa canta o cuco, xa temos “vran”. M. Barrio – X. Ramón e Fernández Oxea: “Cancionero... Ler máis
Un can dura tres anos: tres anos de can novo, tres anos de bo can, tres anos de can vello e tres anos... Ler máis
Entre Santos e Nadal perde a vella o seu caudal. Teresa de Lérez Ler máis
Deixa unha resposta