Son recitados cun ritmo ben marcado que serven para designar o/a neno/a que panda ou que libra no xogo que se vai desenvolver a continuación. O participantes póñense en roda ou en ringleira diante do botador. Este sinala un a un os compañeiros, recitando ou cantando a cantinela escollida. Son moi ricos e variados en todas as culturas.
Novo
“Pra” min, “pra” vós,
“pra” a filla do rei
(casada con “mi”, casada con vós,)
(merda “pra mi”, merda “para” vós,).
¿En quen escolledes?
Vostedes, vosoutros, vós.
A/O nena/o a quen lle tocaba dicía o nome doutra/o nena/o do grupo, Andrea, por exemplo, e esta xa non quedaba.
Anxos, do Rosal
Didín, didín do charramusquín,
do arzabuco, do rabo do cuco.
Cando o rei por aquí pasou
todas as aves convidou
menos unha que quedou
e esa foi con gran pesar.
Chouca, bouca, cabeza de ouca,
vaite deitar nas portiñas de “Gibraltar”
que de alí te irán buscar
morta, viva, derreada ou como sexa.
Alza, lúa,
baixa o sol,
¿en que cabaliño queres ir mellor?
No que mande el rei, señor.
Nesta ocasión, o dito do “Dedín dedín…”, que cruzou o mar, úsase para acompañar o xogo de cabalgar nas pernas ata que se simula unha caída do cabalo.
Héctor López Irabedra, de Buenos Aires – Arxentina
Botón, botón
da bota boteira:
¡Chirivitón, vaite con ela!
Paxuriña Limón, de Comesaña – Vigo
Uni, doni, treni, canteni, seman, badani,
chinchín, carroupín, carroupés, fan des,
un burro de catro pés.
Luísa, de Vilariño – Agolada
Conta xusta
rematada
-dixo o cura
da Gulada-
son tres porcos,
seis touciños,
doce patas,
tres fociños,
seis orellas
e tres rabos,
que son trinta,
ben contados.
Aroa, de Salvaterra de Miño
Unha, dúas, tres
Paco, Perico e Andrés.
Mariló, de Brión
Nun café rifaron un gato,
un, dous, tres e catro.
Un, dous e tres,
zapatiño inglés.
A ver a quen lle toca
o número catro.
Ricardo Pérez: “Xogos populares en Galicia…”
Unha, dola,
tele, catole,
quile, quilete,
anda a raíña
polo seu gabinete.
Cinta de ouro
para o mouro,
cinta de gata
para a gata.
“Tu por tu
pagas tu”.
Ricardo Pérez: “Xogos populares en Galicia…”
Paxariño, rechinchiño,
vaite esconder
detrás da pía de tía Inés
que “te” toca a túa dita “ves”.
Este dito pódese usar para botar as sortes ou para xogar cos dedos do bebé.
Rosa Mª Fernández Carrera, de Tomiño
Pin, pin, zarramacutín,
cuca malla Serafin.
Ti de ouro, ti de prata,
tápate coa gravata.
Marta e Tienza, de Salvaterra.
