Un can dura tres anos

Tempo cronolóxico

Un can dura tres anos:
tres anos de can novo,
tres anos de bo can,
tres anos de can vello
e tres anos de lacazán.

Pilar Baxoi de Guitiriz

Unha sebe dura tres anos, un can, tres sebes, unha besta, tres cans, un home, tres bestas, e un corvo, tres homes. (máis…) Ler máis

Abril, se por mal quere vir, aínda as portas da casa non deixa abrir. Abril, vaite a onde queiras e vente ó cubil. Teresa... Ler máis

Xaneiro, oveiro. Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro. Fizolas, de Lugo Ler máis

Ano novo, con ben veñas, como o sol entre as estrelas, os cabritos coas cabras e os años coas ovellas. M. Barrio –... Ler máis

Xa nace o trigo, xa temos pan. Xa canta o cuco, xa temos “vran”. M. Barrio – X. Ramón e Fernández Oxea: “Cancionero... Ler máis

Cantámosche os “reises”, guedellos de cabra, cantámosche os “reises”, non nos deches nada. Cando na véspera do día de Reis se cantan os... Ler máis

Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis

Marzo marzal, pola mañá cara de can, ó mediodía barrigán e á noite como pola “mañán”. Teresa de Lérez (máis…) Ler máis

O trece de Nadal, día de Santa Lucía, tira a noite e pon o día ó paso dunha galiña e por diante de... Ler máis

Polo San Xosé, bota a durmir un pé. Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta. Tareixa,... Ler máis

BENVID@ A ORELLA PENDELLA