Novo
Aí vén Pedro Chosco
por baixo da porta
“dicíndolle” ás nenas
que pousen a roca.
Tamén vén Antón
e dilles que non,
que fíen as... Ler máis
Come e come ben
e ponte gordo
e se te chaman
fai o xordo.
Teodoro, do Valadouro
(máis…)
Ler máis
Reirrei,
¿cantos anos vivirei?
Vinte e cinco,
non o sei.
Un, dos, tres…
M. Barrio F. Lanza: “Falan…”
(máis…)
Ler máis
O lagarto
(máis…)
Ler máis
“Padrenuestro”,
aí vén o “maestro”,
santificado,
co pau levantado.
¡Aparta, “rapás”,
que vén “arrabeado”!
Amelia de Saiar
(máis…)
Ler máis
Pedra, pedriña,
ben redondiña.
Tirulirulá,
tiruliruliña.
Sentados no chan en círculo as nenas e nenos participantes con cadansúa pedriña diante, pásanlle esta ao... Ler máis
Serra, comadre,
serra, compadre,
na serreiriña do señor abade.
Ti coa lima
e eu coa serra
gañaremos cartiños coma terra.
Cóllese o bebé dos braciños,... Ler máis
Bate, meu leite,
na cántara nova
con tres pelouriños
e mais o da roda.
Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Estando a silva
no seu lugar
chegou a amora
para a pillar.
A amora na silva,
a silva no valo,
o valo no chan,
e o... Ler máis
– Piruchiño, queres pan?
– Quero, se mo dan.
– Vai buscar o coitelo!
– Pois “logho” non quero.
Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
1 Comentario
“Naquel tempo no que os animais falaban…”