Polo San Xosé, bota a durmir un pé. Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta. Tareixa,... Ler máis
O trece de Nadal, día de Santa Lucía, tira a noite e pon o día ó paso dunha galiña e por diante de... Ler máis
Ano novo, con ben veñas, como o sol entre as estrelas, os cabritos coas cabras e os años coas ovellas. M. Barrio –... Ler máis
Xaneiro, oveiro. Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro. Fizolas, de Lugo Ler máis
Entre Santos e Nadal perde a vella o seu caudal. Teresa de Lérez Ler máis
Cantámosche os “reises”, guedellos de cabra, cantámosche os “reises”, non nos deches nada. Cando na véspera do día de Reis se cantan os... Ler máis
Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis
A tía Marica encima da abada espelicou as castañas louradas. Logo, no pote de facer o caldo botounas todas puñado a puñado. Botoulle fiúncho sal e loureiro e prendeulle... Ler máis
¡E víndeo ver! ¡E víndeo ver! O vello Entroido que está teso e doido ó pé do carballo, sentado nun tallo ¡sen ter que facer! ¡E... Ler máis
Un can dura tres anos: tres anos de can novo, tres anos de bo can, tres anos de can vello e tres anos... Ler máis
Deixa unha resposta