Cantámosche os “reises”
Cantámosche os “reises”,
guedellos de cabra,
cantámosche os “reises”,
non nos deches nada.
Cantámosche os “reises”,
guedellos de cabra,
cantámosche os “reises”,
non nos deches nada.
Cando na véspera do día de Reis se cantan os reis polas portas e nunha casa non dan nin tan sequera un pataco ou un chourizo, cántaselles esta copla.
María Luísa Pérez, de Suegos-Pol
Molliña, molliña, na túa cariña. Mollón, mollón, no teu carón. Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente... Ler máis
– Canto son cinco e cinco? – Dez. – Fáltache a albarda, que burro xa es. Cristalina, de Parderrubias – Ourense Ler máis
– Cu, cu. – Tapa o cu – Tápao “tu”, tápao “tu”, tápao “tu”. Cando canta o cuco fáiselle o eco. O cuco di:... Ler máis
Ris, ras aparta “pa” alá que perdo o compás. O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó... Ler máis
Cabaliño que vas de a cabalo, sete muxicas che peten no rabo. Sete por riba, sete por baixo, alá vai (nome do neno/a)... Ler máis
– Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Unha vella tiña un can debaixo da cama onde ela durmía. (bis) O can ladraba: guau, guau. e a vella non se... Ler máis
Reirrei, ¿cantos anos vivirei? Vinte e cinco, non o sei. Un, dos, tres… M. Barrio F. Lanza: “Falan…” (máis…) Ler máis
Na banda de aló do río, ten meu pai un castiñeiro que dá castañas en maio, uvas brancas en xaneiro. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Deixa unha resposta