Rapás, rapás
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Úsase nas mesmas circunstancias nas que se poden usar outros recitados con nome, como o de Pepe Repepe, coa diferenza de que neste caso é, digamos, xenérico.
A Portela – Barro
– Mira que pisas. – ? – Un par de camisas. M. Barrio. Ler máis
Arrecunca, arrecunca, a cabalo de ti sempre e de min nunca. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro Ler máis
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
– ¡Xa comín! – ¡Xacomín era gaiteiro! – ¡E Xabebín, tamborileiro! Cando o meniño/a non quere comer máis e di: “¡Xa comín!”,... Ler máis
– ¡Abúrrome! – Pois quita os pelos dunha perna e ponos na outra. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
– ¿E coñeces a Xan? – ¿Que Xan? – O que ten cara de can, paspón, leiliño, entroido. – ¿E coñeces a Pedro? –... Ler máis
– ¡Dóeme a cabeza! – Pois frégaa contra unha artesa. – Xa a freguei e non me pasou, ¡malo o burro que... Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
– Unha, dúas, tres e…? – Catro. – Tíralle do rabo ó gato! Mini e Mero Ler máis
Deixa unha resposta