Rapás, rapás
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Úsase nas mesmas circunstancias nas que se poden usar outros recitados con nome, como o de Pepe Repepe, coa diferenza de que neste caso é, digamos, xenérico.
A Portela – Barro
– ¿Por onde pasa o tren? – Pola vía. – ¡Cala, burro, que xa o sabía! – ¡Cala, animal, que o dixeches... Ler máis
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
Pola porta do tío Xan pasa o can do tío Miguel, cunhas polainiñas novas forradiñas de papel. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
Era un gaiteiro que ía polo monte ¿Queres que cho conte? Melorra do Covelo – Pontevedra (máis…) Ler máis
– Mira o que hai alí. – ¿…? – O “Entruido”; a cabalo de ti por un “descuido”. Iria, Ramón Fontenla e... Ler máis
O corazón dunha pulga quen o soubera guisar. Daba xantar e merenda e cea para cear. A nosa memoria- Marín Ler máis
Xan, Xaranxán, dacabalo do can; o can era coxo e tirouno no toxo; o toxo era bravo e tirouno no prado; o prado era frío e... Ler máis
– ¡Dóeme a cabeza! – Pois frégaa contra unha artesa. – Xa a freguei e non me pasou, ¡malo o burro que... Ler máis
Deixa unha resposta