O corazón dunha pulga
O corazón dunha pulga
quen o soubera guisar.
Daba xantar e merenda
e cea para cear.
O corazón dunha pulga
quen o soubera guisar.
Daba xantar e merenda
e cea para cear.
A nosa memoria- Marín
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
Arrecunca, arrecunca, a cabalo de ti sempre e de min nunca. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro Ler máis
– Unha, dúas, tres e…? – Catro. – Tíralle do rabo ó gato! Mini e Mero Ler máis
¡Mira alí arriba, naquel piricouto! -¿Que? – Hai un vello cagando por outro. Caraoucou, de Velle-Ourense Ler máis
Margaridiña, ten un gatiño, coas orelliñas de trapiño e os olliños de cristal. ¡Pobriño o animal, cando vai comer o sal! Díselles ás que... Ler máis
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
Na miña vida tal vin: na feira de mentiráns unha cadela con pitos, unha galiña con cans. M. Barrio – J. casal y... Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
Deixa unha resposta