¡Dóeme a barriga! (varias versións)
– ¡Dóeme a barriga!
– ¡Ráscaa cunha estriga!
– ¡Dóeme a barrigha!
– ¡Pois fréghaa cunha ortigha!
– ¡Dóeme a barrigha!
– ¡Fréghaa con fariña trigha!
– ¡Dóeme a barriga!
– ¡Frégaa con palla triga!
– ¡Dóeme a barriga!
– ¡Ráscaa cunha estriga!
Para unha queixa infantil bastante cotiá, o adulto responde nun primeiro momento cunha broma. Por suposto que non funciona sempre, pero axuda a quitarlle ferro a unha dor que algunhas veces é máis psicosomática que real.
Amelia de Forcarei
– ¡Dóeme a barrigha!
– ¡Pois fréghaa cunha ortigha!
Ana, de Porto do Son
– ¡Dóeme a barrigha!
– ¡Fréghaa con fariña trigha!
Ana de Vilariño – Poio
– ¡Dóeme a barriga!
– ¡Frégaa con palla triga!
Finochi de Arzúa
– Mira que pisas. – ? – Un par de camisas. M. Barrio. Ler máis
Unha vez era un home que ía polo monte, ¿queres que cho conte? M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
– ¡Abúrrome! – Pois quita os pelos dunha perna e ponos na outra. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
– ¿Por onde pasa o tren? – Pola vía. – ¡Cala, burro, que xa o sabía! – ¡Cala, animal, que o dixeches... Ler máis
A muller ía no prado; a vaca facía o xantar; a cadela varre a casa e a vasoira vai lavar. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis
Margaridiña, ten un gatiño, coas orelliñas de trapiño e os olliños de cristal. ¡Pobriño o animal, cando vai comer o sal! Díselles ás que... Ler máis
Era un gaiteiro que ía polo monte ¿Queres que cho conte? Melorra do Covelo – Pontevedra (máis…) Ler máis
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
– ¿Canto son vinte e vinte? – “Cuarenta”. – “Cagallós pra” quen os quenta. – Quen os quenta non está “eiquí”. “Cagallós pra”... Ler máis
Deixa unha resposta