Predícame, cura
Predícame, cura,
predícame frade;
por un oído me entra,
por outro me sae.
Predícame, cura,
predícame frade;
por un oído me entra,
por outro me sae.
Que pensarei con esta (sinalando a fronte) para encher este (estómago) para que non traballe este nin este (os brazos). Rézase persignándose. Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
Margaridiña, ten un gatiño, coas orelliñas de trapiño e os olliños de cristal. ¡Pobriño o animal, cando vai comer o sal! Díselles ás que... Ler máis
Este é o dedo meniño, este é o seu sobriño, este é o pai de todos, este é o furabolos e este, o... Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
A, e, i, o, u, azoutiñas no teu cu. O adulto vaille dando azoutiñas ó/á neno/a mentres recita. M. Barrio – Francisco... Ler máis
Rabo de boi, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Unha persoa garda, ás escondidas, un obxecto pequeno (pedra, caramelo…) nunha... Ler máis
– Malandrán me vou, malandrán me veño, e o meu cordeiriño na corte o teño. – Mariquiña, ¿que estás facendo? – Estou peneirando. – Malandrán… –... Ler máis
– ¿Canto pesas? – Cen artesas. – ¿Canto vales? – Cen “reales”. – Tírate alá que non os vales. M. Barrio – Bouza Brey:... Ler máis
Deixa unha resposta