Aló arriba, non sei onde,
hai non sei que santo
que rezándolle non sei que
gánase non sei canto.
Dise cando alguén vai... Ler máis
Polo mar andan as lebres
e polo monte as anguías.
Os peixes polas labradas
cóllense con “angarillas”.
Vámonos de aí, meniña,
que todos van... Ler máis
O piollo e mais a pulga
foron ó monte cachar
e o carrapato pequeno
foilles levar o xantar.
Agustín Bernárdez: “A nosa memoria-... Ler máis
Acuseta, marraneta,
que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no.
Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o... Ler máis
– ¡Teño fame!
– ¿Tes fame? Traba no cu e comes carne.
Ler máis
– ¿E que é?
– ¡É un can cun quinqué!
Concha, de Muros
Ler máis
Novo
– ¿Que horas son?
– As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas.
– Burro/a serei, pero en... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/xan_perillan.mp3
Xan Perillán (ou San Sebastián)
a cabalo dun can;
o can era coxo,
tirouno nun pozo;
o pozo era frío,
tirouno nun río;
o río... Ler máis
O corazón dunha pulga
quen o soubera guisar.
Daba xantar e merenda
e cea para cear.
A nosa memoria- Marín
Ler máis
O carballo dá castañas,
o castiñeiro cereixas,
o pexegueiro da horta
está cargado de ameixas.
M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das... Ler máis
Deixa unha resposta