Entre Santos e Nadal
Entre Santos e Nadal
perde a vella o seu caudal.
Teresa de Lérez
Se cadra interésache
O entroido
¡E víndeo ver! ¡E víndeo ver! O vello Entroido que está teso e doído ó pé do carballo, sentado nun tallo ¡sen ter que facer! ¡E... Ler máis
Polo San Xosé
Polo San Xosé, bota a durmir un pé. Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta. Tareixa,... Ler máis
Maio (varias versións)
Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis
A tía Marica
A tía Marica encima da abada espelicou as castañas louradas. Logo, no pote de facer o caldo botounas todas puñado a puñado. Botoulle fiúncho sal e loureiro e prendeulle... Ler máis
Xaneiro
Xaneiro, oveiro. Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro. Fizolas, de Lugo (máis…) Ler máis
O trece de Nadal
O trece de Nadal, día de Santa Lucía, tira a noite e pon o día ó paso dunha galiña e por diante de... Ler máis
Marzo
Marzo marzal, pola mañá cara de can, ó mediodía barrigán e á noite como pola “mañán”. Teresa de Lérez (máis…) Ler máis
O ano novo
Ano novo, con ben veñas, como o sol entre as estrelas, os cabritos coas cabras e os años coas ovellas. M. Barrio –... Ler máis
Febreiro
Febreiriño corzo, cos seus vinte e oito, se dura máis catro, non queda can nin gato, nin rato dentro do burato. Esther, de Ourense ... Ler máis
Un can dura tres anos
Un can dura tres anos: tres anos de can novo, tres anos de bo can, tres anos de can vello e tres anos... Ler máis
Deixa unha resposta