Entre Santos e Nadal
Entre Santos e Nadal
perde a vella o seu caudal.
Entre Santos e Nadal
perde a vella o seu caudal.
Teresa de Lérez
Érguete, maio, que tanto durmiches, pasou o burro e “tu” non o viches. M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…” (máis…) Ler máis
Ano novo, con ben veñas, como o sol entre as estrelas, os cabritos coas cabras e os años coas ovellas. M. Barrio –... Ler máis
Unha sebe dura tres anos, un can, tres sebes, unha besta, tres cans, un home, tres bestas, e un corvo, tres homes. (máis…) Ler máis
Cantámosche os “reises”, guedellos de cabra, cantámosche os “reises”, non nos deches nada. Cando na véspera do día de Reis se cantan os... Ler máis
Polo San Xosé, bota a durmir un pé. Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta. Tareixa,... Ler máis
¡E víndeo ver! ¡E víndeo ver! O vello Entroido que está teso e doido ó pé do carballo, sentado nun tallo ¡sen ter que facer! ¡E... Ler máis
Xaneiro, oveiro. Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro. Fizolas, de Lugo Ler máis
Abril, se por mal quere vir, aínda as portas da casa non deixa abrir. Abril, vaite a onde queiras e vente ó cubil. Teresa... Ler máis
Hoxe é luns, mañá é martes, corta feira logo vén, de mañá en oito días éche a semana que vén. M. Barrio – R.... Ler máis
Deixa unha resposta