A tía Marica
encima da abada
espelicou
as castañas louradas.
Logo, no pote
de facer o caldo
botounas todas
puñado a puñado.
Botoulle fiúncho
sal e loureiro
e prendeulle... Ler máis
Polo San Xosé,
bota a durmir un pé.
Os días empezan a ser moi longos e hai que botar a sesta.
Tareixa,... Ler máis
Érguete, maio,
que tanto durmiches,
pasou o burro
e “tu” non o viches.
M. Barrio – V. Risco. “Etnografía…”
(máis…)
Ler máis
Entre Santos e Nadal
perde a vella o seu caudal.
Teresa de Lérez
Ler máis
Xa nace o trigo,
xa temos pan.
Xa canta o cuco,
xa temos “vran”.
M. Barrio – X. Ramón e Fernández Oxea: “Cancionero... Ler máis
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
O vello Entroido
que está teso e doído
ó pé do carballo,
sentado nun tallo
¡sen ter que facer!
¡E... Ler máis
Unha sebe dura tres anos,
un can, tres sebes,
unha besta, tres cans,
un home, tres bestas,
e un corvo, tres homes.
(máis…)
Ler máis
Xaneiro, oveiro.
Dito referente á gran cantidade de ovos que poñen as pitas en xaneiro.
Fizolas, de Lugo
(máis…)
Ler máis
O trece de Nadal,
día de Santa Lucía,
tira a noite e pon o día
ó paso dunha galiña
e por diante de... Ler máis
Un can dura tres anos:
tres anos de can novo,
tres anos de bo can,
tres anos de can vello
e tres anos... Ler máis
Deixa unha resposta