https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/catro_aves.mp3 Catro aves escollidas son as que pasan o mar: o cuco e mais a andoriña, a rula e o paspallás. M. Barrio –... Ler máis
– ¿Que? – O ollo do cu non ve. Para responder cando alguén fai que non oe. Josean, de Marín Ler máis
Xan xaranxán, dacabalo dun can, o can era coxo e tirouno nun toxo, o toxo era bravo e tirouno nun prado, o prado era fondo e... Ler máis
– ¿Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – ¡Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
Pachín, pachín, pachín, non sabes o que vin: un “ghato” na “ventana” tocando o violín. Ana Outón, de Vilariño-Poio (máis…) Ler máis
Arrecunca, arrecunca, a cabalo de ti sempre e de min nunca. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
– Lingua de sete palletas, onde non te chamen nunca te metas. Mini e Mero Ler máis
Unha vez era un cesto e un frade e titiridalle e titiridalle. Outra vez era un frade e un cesto e o... Ler máis
Teño uns zapatiños novos ferrados con chocolate e as biqueiras son de azucre; ¡mire “usté” que disparate! Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
1 Comentario
Non está nada mal, lembro ese dito que se dicía cando eu era cativo, e que mo aprendera o meu avó como se fose agora.
Xa teño 33 anos, e o meu avó morreu hai 7 anos, pero aínda o lembro cando faciamos ese xogo.
Incríbel!