Dinquirindín
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra polos pés e balancéase a un lado e a outro mentres se recita. Cando remata o dito póusase o/a neno/a tombado á vez que dicimos a última palabra da canción.
Maria, de Outes
Palmas, palmiñas, que vén o papá. Palmas, palmiñas, que ¿cando virá? Ler máis
E, neniño, e, zapato no pé. Sardiña salgada “pró” noso Xosé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Rabo de boi, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Unha persoa garda, ás escondidas, un obxecto pequeno (pedra, caramelo…) nunha... Ler máis
Paxariños que voades polas follas dos loureiros, deixade durmir o neno, que está no sono primeiro. M. Barrio – Torner: “Cancionero…” Ler máis
Toca a corneta, toca o berimbao, o neno bonito ten o cu de pau. M. Barrio – M. Fernández Costas:: “Juegos… Ler máis
“Padrenuestro”, aí vén o “maestro”, santificado, co pau levantado. ¡Aparta, “rapás”, que vén “arrabeado”! Amelia de Saiar (máis…) Ler máis
Arco da vella, vaite de aí que andan os porcos a fozar en ti. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
Este meniño que teño no colo é dun amor que se chama Manolo. Este meniño que teño nos brazos é dun amor... Ler máis
Pequeniño, “Mai-grandiño”, Pai de todos, Furabolos e “Mata-pollos”. Angélica, de Mondoñedo Ler máis
Orelliña, vaite á leña. Que chova, que neve, non veñas sen ela. A persoa maior colle cos dedos a orelliña do/a neno/a... Ler máis
Deixa unha resposta