Dinquirindín
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra polos pés e balancéase a un lado e a outro mentres se recita. Cando remata o dito póusase o/a neno/a tombado á vez que dicimos a última palabra da canción.
Maria, de Outes
Man morta, man morta, vai petar á túa porta. ¡Pumba! O adulto abanéalle a man ó/á neno/a , que a ten “morta”.... Ler máis
Tinguirindín, guirindín, guirindolas, o que non come non ten barrigolas. M. Barrio – Bouza Brey “Xogos iniciáticos…” Ler máis
Polo mar abaixo vai unha formiga cunha man na testa outra na barriga. M. Barrio – J. casal y Lois: “Cancionero…”. Polo mar abaixo vai... Ler máis
Este neniño pequeno quen o vai aturular. Súa nai vai no muíño e seu pai vai traballar. Este neniño pequeno quen lle vai a... Ler máis
Serra, serra, miña “cansela”, ti polo mar e eu pola terra. Dous rapaces/as están sentados/as no chan, un fronte ó outro... Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
Orella pendella, vai á leña, se non vés de hora, durmirás fóra cos canciños da túa dona. M. Barrio – Revista Nós: “Arquivo…” Ler máis
Orelliña, vaite á leña. Que chova, que neve, non veñas sen ela. A persoa maior colle cos dedos a orelliña do/a neno/a... Ler máis
Eh, meniño, eh, vai papá na vila, vai mercar café. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Miña boca que te abres con ganiñas de te abrir, ou é sinal que tes fame ou é que tes que durmir. Cando... Ler máis
Deixa unha resposta