Antón Peruleiro
Antón, Antón,
Antón Peruleiro,
cadaquén, cadaquén,
que atenda ao seu xeito,
e o que non o atenda,
pagará unha prenda.
Antón, Antón,
Antón Peruleiro,
cadaquén, cadaquén,
que atenda ao seu xeito,
e o que non o atenda,
pagará unha prenda.
Manxurriña, manxurriña, come pan e ceboliña ¿Ves o gato no unto? Escapa que che apunto. Comézase facéndolle cóxegas na palma da man á/ó... Ler máis
Chouca, mouca, vaite deitar ás portas de teu primo, que alí te irán buscar. “Tu” por “tu”, que te salvas es “tu”. M. Barrio – I.... Ler máis
Tris, tras, cabaleiro, fóra estás. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
Que pensarei con esta (sinalando a fronte) para encher este (estómago) para que non traballe este nin este (os brazos). Rézase persignándose. Ler máis
– Sabes que? – Que? – Que o ollo do cu non ve. – Sabes cando? – Cando? – Cando está cagando. – Sabes onde? –... Ler máis
Pola rúa de abaixo pasan dous ratos; un deles leva bisos e o outro refaixos. (Cambio de persoa) Pola rúa do medio van dous leiróns, un... Ler máis
– Esta leira é túa? – É. – E esta? – Tamén. – Pois… arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
– Barquilleiro, barquilleiro, ¿cantos dedos hai no medio? M. Barrio – Eladio Rodríguez: Diccionario…” Ler máis
Vente, ventiño, vento mareiro, que se non vés non come o larpeiro. Vente, ventiño, vento mareiro, que se non vés non vén o barqueiro. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Deixa unha resposta