Esta leira é túa?
– Esta leira é túa?
– É.
– E esta?
– Tamén.
– Pois… arrinca este marco!
– Esta leira é túa?
– É.
– E esta?
– Tamén.
– Pois… arrinca este marco!
O adulto colle entre os seus dedos indicador e medio as fazulas (leiras) do/a neno/a. Primeiro unha e despois a outra. Cando di “¡arrinca este marco!” fai coma quen que lle arrinca o nariz cos devanditos dedos e introduce entre eles o seu propio pulgar.
A orixe deste dito está ligada á distribución e ó valor tradicionais da propiedade da terra en Galicia.
Orelliña, vaite á leña. Que chova, que neve, non veñas sen ela. A persoa maior colle cos dedos a orelliña do/a neno/a... Ler máis
O meu meniño é pequeno. Heino de aprender a todo: a amasar e a peneirar e a que quente ben o forno. M.... Ler máis
Serra, Martiño, serra, Martiño, ti polo pan e eu polo viño. Serra, Martiño, sérrame o pan, sérrame o viño, sérrame a man. M. Barrio – M. Fernández... Ler máis
Esta testa testalán, estes ollos pete, pete, este “narís narisán”, esta boca pide pan, este queixo queixolán. ¡Turra polo capitán! Isto fáiselle a un meniño,... Ler máis
– ¿Onde está o gatiño? – Na ventaíña. – ¿E que come? – Pan e sardiña. – ¿Imos a un preito? – ¡Co rabo... Ler máis
Este é o minín, minín, este é o menón, menón, este, o máis grande de todos, este é o furabolos e este, o... Ler máis
Unha pega rebordá puxo un ovo na quintá, puxo un e rebordou, puxo dous e rebordou, puxo tres e rebordou… (ata quedar sen... Ler máis
Un, dous, tres, catro, cinco, seis, sete, oito, nove, dez, once, doce, trece, catorce, quince, dezaseis, dezasete, dezaoito, dezanove e vinte, vinte e unha,... Ler máis
Este meniño que teño no colo é dun amor que se chama Manolo. Este meniño que teño nos brazos é dun amor... Ler máis
Deixa unha resposta