Vente, ventiño
Vente, ventiño,
vento mareiro,
que se non vés
non come o larpeiro.
Vente, ventiño,
vento mareiro,
que se non vés
non vén o barqueiro.
Vente, ventiño,
vento mareiro,
que se non vés
non come o larpeiro.
Vente, ventiño,
vento mareiro,
que se non vés
non vén o barqueiro.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Arco da vella, vaite de aí que andan os porcos a fozar en ti. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
Rubias á Franqueira, vellas “pra” a lareira. Rubias ó mar, vellas a traballar. Cando no solpor as nubes rubias están cara ó monte... Ler máis
Marcha, nebraceira, do “chao” da ribeira, vai comer as lavaduras que deixaches na maseira. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” (máis…) Ler máis
Chove, chove na casa do pobre. Neva, neva na cas de Varela. Xea, xea na cas de Garea Trona, trona na cas de Ramona. Pinga, pinga na casa... Ler máis
Cando a gaivota está no mar, colle o arado e vai arar. Cando a gaivota está na terra, colle a brosa e... Ler máis
Marzo, marzal, pola mañá cara de risa, pola noite cara de can. Matilde de Santiago (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta