– ¡Dóeme a barriga!
– ¡Ráscaa cunha estriga!
Para unha queixa infantil bastante cotiá, o adulto responde nun primeiro momento cunha... Ler máis
Polo mar abaixo
vai unha raposa,
leva o cu rachado,
non hai quen llo cosa.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
(máis…)
Ler máis
– ¿Quen cho dixo?
– Xan do Pixo,
cagou “pa” ti
e “pa” min non quixo.
Ler máis
– Mira o que hai alí.
– ¿…?
– O “Entruido”; a cabalo de ti por un “descuido”.
Iria, Ramón Fontenla e... Ler máis
Ris, ras
aparta “pa” alá
que perdo o compás.
O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó... Ler máis
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Úsase nas mesmas circunstancias nas que... Ler máis
– ¡Abúrrome!
– Pois quita os pelos dunha perna
e ponos na outra.
Meninheira, de Pontevedra
Ler máis
– Decodín, decodán,
delavera, veraván.
Dende o pazo ata a cociña
¿cantos dedos tes enriba?
– Catro.
– Se dixeses cinco
nin perdías nin gañabas,
nin... Ler máis
– ¿Ti onde vas?,
rapás do cu “pa tras”.
Meninheira, de Pontevedra
Ler máis
Este olliño pimpilín.
Este olliño pimpilán.
Este nariz narizán.
Esta boca pide pan.
Este queixo non llo dá.
¡Arríncate, cabalán!
Mentres di o recitado, o... Ler máis
Deixa unha resposta