Don Xulián
foi á misa;
veu un can
e comeulle a camisa.
Marcha can,
que non é pan,
que é camisa
de Don Xulián.
Concha García: “Para... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/anton_peruleiro.mp3
Antón, Antón,
Antón Peruleiro,
cadaquén, cadaquén,
que atenda ó seu xogo,
e o que non o atenda,
pagará unha “prenda”.
Ler máis
Espeto furruxente
saíu da porta do vento,
a min me cheirou,
a min me apestou,
o bufo do cu
de quen o botou.
Carme R.... Ler máis
Pola rúa de abaixo
pasan dous ratos;
un deles leva bisos
e o outro refaixos.
(Cambio de persoa)
Pola rúa do medio
van dous leiróns,
un... Ler máis
Á unha, Virxe pura,
ás dúas, mans de Deus,
ás tres, San Andrés,
ás catro, San Ignacio,
ás cinco, pego un brinco,
ás seis,... Ler máis
Rabo de cocha,
rabo de besta,
dixo meu pai
que estaba nesta.
Nesta estará,
dixo o cura
que era “verdá”.
A nosa memoria- Marín
(máis…)
Ler máis
Cesta, cesta,
rabo de boi,
rabo de besta,
dixo meu pai
que estaba nesta.
Concha García: “Para dicir e facer”
Ler máis
– ¿De onde vés?
– Do muíño.
– ¿Que traes?
– Fariña.
– Bota para alá
que esta non é miña.
– Bota para acá
que... Ler máis
Paxariño, rechinchiño,
vaite esconder
detrás da pía de tía Inés
que “te” toca a túa dita “ves”.
Este dito pódese usar para botar... Ler máis
Meu pai
ten un caixón
cheo de puntas;
dime neno/a
cantas son.
Unha, dúas, tres…
O/a neno/a aludido/a dirá un número calquera e, comezando por... Ler máis
Deixa unha resposta