https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/dimas_e_damas.mp3
– Dimas e damas
foron ó mar
Dimas caeu,
¿Quen quedou?
– Damas.
– Pois, tómaas.
Cando o/a neno/a di “damas” o adulto dálle unha... Ler máis
Arre ru, meu meniño.
Arre ru, meu rapaz.
Arre ru, meu meniño,
ben arruladiño vas.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
As cabras de Xan Barbeiro
todas van por un raseiro;
unhas brancas e outras negras
e outras monas das orellas.
M. Rico: “Tantarantán…”
Ler máis
Arrurrú, arrurrú,
arrurrú cunha tranca no cu.
Amelia de Forcarei.
(máis…)
Ler máis
Aperta, aperta,
corazón de “manteca”.
Díselle ó/á neno/a para lle pedir un bico ou mentres se lle dá.
Virtu de Melide
(máis…)
Ler máis
O meu meniño é pequeno.
Heino de aprender a todo:
a amasar e a peneirar
e a que quente ben o forno.
M.... Ler máis
Esta meniña ten sono,
ten ganiñas de durmir,
ten un olliño pechado
e o outro non o pode abrir.
Ler máis
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Aserrín,
aserrán
os madeiros
de San Xoán.
Os de enriba
serran ben
e os de embaixo:
Tamén, tamén, tamén.
Co/a meniño/a sentado/a no colo, collémolo/a polas mans... Ler máis
Rou, rou, xouxigou,
ti que vas
e eu que vou.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
1 Comentario
Serra serra ti polo mare e eu pola terra