Entre bicos e cantigas
Entre bicos e cantigas
hei de durmir o meu neno.
Farei “namentra” o traballo
que por “faguer” aínda teño.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
Se cadra interésache
Pon, pon, pon
Pon, pon, pon a lancha de Beceiro, pon, pon, pon vira patas “pra” arriba, pon, pon, pon, cargada de carbón, pon, pon, pon, na ría de... Ler máis
Xan e Pedro
Xan e Pedro foron ó monte. Marchou Xan. Marchou Pedro. Volveu Xan. Volveu Pedro. Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
¿Esta leira é túa?
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/esta_leira_e_tua.mp3 – ¿Esta leira é túa? – É. – ¿E esta? – Tamén. – Pois… ¡arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
Canta, neniño, canta
Canta, neniño, canta, que te hei de levar á santa. chora, neniño, chora, que tes un chorar que namora. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Molliña, molliña
Novo Molliña, molliña, na túa cariña. Mollón, mollón, no teu carón. Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente... Ler máis
Heille de dar a meu neno
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Rebe, rebe, reberrola
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Este meniño pequeno
Este meniño pequeno quen o ha de aturular, súa nai vai no muíño e seu pai vai traballar. Ea, ea, ea… A nosa memoria-... Ler máis
A pon, pon
A pon, pon. A pon, pon, diñeiriño no bulsón. Búscao aquí, búscao alí. O diñeiro está aquí. O adulto fai que o/a neno/a forme unha... Ler máis
Meu meniño, non “te durmas”
Meu meniño, non “te durmas” que che vou quentar o leite e despois, dende que o tomes, xa podes “adormecerte”. M. Barrio –... Ler máis
Categorías
Deixa unha resposta