Entre bicos e cantigas
Entre bicos e cantigas
hei de durmir o meu neno.
Farei “namentra” o traballo
que por “faguer” aínda teño.
Entre bicos e cantigas
hei de durmir o meu neno.
Farei “namentra” o traballo
que por “faguer” aínda teño.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
Este foi ó monte, este colleu leña, este foi ós ovos, este fritiunos e este gordiño comeunos todos. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
“Vixiguento”, mal contento, pide pan e non llo dan e “rabea” coma un can. O adulto vaille collendo os dedos ó/á neno/a dende o... Ler máis
Titiritiña, titiritolo, o que non come non ten barrigola. Titiritiña, titiritón, o que non come non ten barrigón. Kiwita (máis…) Ler máis
¡Ai, que meniña, que nena preciosa! Despois de lavada, parece unha rosa; e este meniño que teño no colo despois de lavado parece un repolo. Blanco, Domingo:... Ler máis
– ¿Onde está o gatiño? – Na ventaíña. – ¿E que come? – Pan e sardiña. – ¿Imos a un preito? – ¡Co rabo... Ler máis
Río Miño, vai caladiño, non me espertes o meu meniño. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Un, dous, tres, catro, cinco, seis, sete, oito, nove, dez, once, doce, trece, catorce, quince, dezaseis, dezasete, dezaoito, dezanove e vinte, vinte e unha,... Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño, “dúrmete”, meu meniño, que aí vén o cocón a levar os nenos que non dormen, non. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Arre, cabaliño, para o Santiaguiño, buscar pan e viño para este meniño. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro da Terra Chá (Pol)” Ler máis
Arre ru, arre ru, cunha tranquiña no cu. Morrerán os vellos todos quedaremos eu e “tu”. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta