Meniño, meu amantiño,
“dúrmete” e non chores máis,
que inda teñen que “faguere”
moito traballo teus pais.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
Ler máis
Un, dous, tres, catro,
cinco, seis, sete, oito,
nove, dez, once, doce,
trece, catorce, quince, dezaseis,
dezasete, dezaoito, dezanove e vinte,
vinte e unha,... Ler máis
Arre, cabaliño.
Arre, burro, arre.
Arre, cabaliño,
que chegamos tarde.
Tres por riba,
tres por baixo,
ata que caias
do cabalo abaixo.
O/a neno/a cabalga na perna... Ler máis
E, neniña, e,
zapato no pé.
Papá vai na vila
buscar o café.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
– ¿Cando cociches?
– Onte á noite.
– ¿E que fixeches?
– Un boliño.
– ¿E quen cho levou?
– Un ratiño.
– ¿E como... Ler máis
Un/unha neno/a foi á carnicería
e díxolle á carniceira:
– Quero un anaquiño de carne.
– ¿Por onde? ¿Por aquí?
– Un pouquiño... Ler máis
“Iste” pide pan.
”Iste” di que non o hai.
“Iste” di que o roubemos.
“Iste” di que é pecado.
“Iste” di que o... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola,
¿quen te ha de calentare?
Túa nai vai no muíño
e teu pai vaina “buscare”.
O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Arre ru, meu meniño.
Arre ru, meu rapaz.
Arre ru, meu meniño,
ben arruladiño vas.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Súa nai vai no muíño
e seu pai non ten que darlle
e a meniña chora chora,
dálle que dálle.
A nosa memoria-... Ler máis
Deixa unha resposta