Rapadiño de cou cou
Rapadiño de cou cou,
pasou polo río
e non se mollou,
cun peido na testa
que fede que apesta.
Rapadiño de cou cou,
pasou polo río
e non se mollou,
cun peido na testa
que fede que apesta.
Dise cando se lle corta o pelo a un neno.
A Tía Teresa, de Marín
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
-¿Dez e dez? – Vinte. – Que veña o demo e que te pinte. Que te sente nunha “silla” e que che dea... Ler máis
– ¿Por onde pasa o tren? – Pola vía. – ¡Cala, burro, que xa o sabía! – ¡Cala, animal, que o dixeches... Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
– ¿Ti onde vas?, rapás do cu “pa tras”. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
– ¡Houbo un accidente! – ¿Onde? – ¡No cu do Presidente! Mini e Mero Ler máis
Pola porta do tío Xan pasa o can do tío Miguel, cunhas polainiñas novas forradiñas de papel. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
O carballo dá castañas, o castiñeiro cereixas, o pexegueiro da horta está cargado de ameixas. M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das... Ler máis
– Unha, dúas, tres e…? – Catro. – Tíralle do rabo ó gato! Mini e Mero Ler máis
Deixa unha resposta