Rapadiño de cou cou

Burlas, disparates e mentiras

Rapadiño de cou cou,
pasou polo río
e non se mollou,
cun peido na testa
que fede que apesta.

Dise cando se lle corta o pelo a un neno.

A Tía Teresa, de Marín

Roque, Roque, Roquetín, dáme uns “socos” para min “anque” sexan de ameneiro. Xa chos “pagharei” cun peido. Ángela Barros, de Seixo – Marín Ler máis

– Viches a Arturo? – Que Arturo? – O que fuma o puro. M. Barrio. (máis…) Ler máis

Pachín, pachín, pachín, non sabes o que vin: un “ghato” na “ventana” tocando o violín. Ana Outón, de Vilariño-Poio (máis…) Ler máis

Unha vez era un home que ía polo monte, ¿queres que cho conte? M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis

Teño uns zapatiños novos ferrados con chocolate e as biqueiras son de azucre; ¡mire “usté” que disparate! Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis

– ¡Ah! – A primeira palabra que o burro dá. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis

– ¿Que? – O ollo do cu non ve. Para responder cando alguén fai que non oe. Josean, de Marín Ler máis

Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis

– ¿Que dixo? – ¡Que a vaca tiña lixo e o becerro non llo quixo! Nai de Manuel, de Andabao – Boimorto Ler máis

Novo – ¡Aaah! – ¡Dixo o burro á mañá! Emprégase cando alguén cae da burra, ou sexa, cando entende algo que para... Ler máis

BENVID@ A ORELLA PENDELLA