¡Abúrrome!
– ¡Abúrrome!
– Pois quita os pelos dunha perna
e ponos na outra.
– ¡Abúrrome!
– Pois quita os pelos dunha perna
e ponos na outra.
Meninheira, de Pontevedra
Pola porta do tío Xan pasa o can do tío Miguel, cunhas polainiñas novas forradiñas de papel. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
Xan, Xaranxán, dacabalo do can; o can era coxo e tirouno no toxo; o toxo era bravo e tirouno no prado; o prado era frío e... Ler máis
O carballo dá castañas, o castiñeiro cereixas, o pexegueiro da horta está cargado de ameixas. M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das... Ler máis
– E coñeces a Xan? – Que Xan? – O que ten cara de can, paspón, leiliño, entroido. – E coñeces a Pedro? –... Ler máis
-¡Tranquilo! -Tranquilo morreu cagando agarrado a un pé de millo e súa nai esperando por el no camiño. É a contestación para... Ler máis
Pepe repepe, camisa rachada, foi á Coruña lamber a pescada. Lambeu e lambeu e nunca se encheu. Pepe repepe, camisa cagada, foi ó regueiro e tróuxoa mexada. (máis…) Ler máis
¡Mira alí arriba, naquel piricouto! -¿Que? – Hai un vello cagando por outro. Caraoucou, de Velle-Ourense Ler máis
– ¿Por onde pasa o tren? – Pola vía. – ¡Cala, burro, que xa o sabía! – ¡Cala, animal, que o dixeches... Ler máis
– ¡Dóeme a barriga! – ¡Ráscaa cunha estriga! Para unha queixa infantil bastante cotiá, o adulto responde nun primeiro momento cunha... Ler máis
Era un bo día de noite. O sol cos seus raios xeaba a terra e eu só , con dous dos... Ler máis
Deixa unha resposta