Aló arriba (varias versións)
Aló arriba, non sei onde,
hai non sei que santo
que rezándolle non sei que
gánase non sei canto.
Aló arriba, naquel monte,
á porta de non sei quen
vin a xa me entendes
non me podo acordar ben.
Aló arriba, non sei onde,
hai non sei que santo
que rezándolle non sei que
gánase non sei canto.
Dise cando alguén vai contar algo pero ten moi poucos datos do que vai contar.
Ángela, de Casanova – Riotorto
Aló arriba, naquel monte,
á porta de non sei quen
vin a xa me entendes
non me podo acordar ben.
Viveiro
– Teño fame! – Tes fame? Traba no cu e comes carne. Ler máis
– Sabes que? – Que? – Que o ollo do cu non ve. – Sabes cando? – Cando? – Cando está cagando. – Sabes onde? –... Ler máis
Do queixo non che me queixo, que o queixo ben che me sabe; quéixome de quen o vende, que non mo deixa... Ler máis
Na miña vida tal vin: na feira de mentiráns unha cadela con pitos, unha galiña con cans. M. Barrio – J. casal y... Ler máis
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
Serra, comadre, serra, compadre, na serreiriña do señor abade. Ti coa lima e eu coa serra gañaremos cartiños coma terra. Cóllese o bebé dos braciños,... Ler máis
Pasa, Perico, pasa, Monteiro, polas portas dos carabineiros. O de diante corre moito. O de atrás aí quedará. Ler máis
Arrecunca, arrecunca, a cabalo de ti sempre e de min nunca. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro Ler máis
O piollo e mais a pulga foron ó monte cachar e o carrapato pequeno foilles levar o xantar. Agustín Bernárdez: “A nosa memoria-... Ler máis
Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis
Deixa unha resposta