https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/rabo_sarten.mp3 – ¿Quen? – O rabo da “sartén” que frite moi ben. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Xan xaranxán, dacabalo dun can, o can era coxo e tirouno nun toxo, o toxo era bravo e tirouno nun prado, o prado era fondo e... Ler máis
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
Roque, Roque, Roquetín, dáme uns “socos” para min “anque” sexan de ameneiro. Xa chos “pagharei” cun peido. Ángela Barros, de Seixo – Marín Ler máis
Na banda de aló do río, ten meu pai un castiñeiro que dá castañas en maio, uvas brancas en xaneiro. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
– ¡Dóeme a barriga! – ¡Ráscaa cunha estriga! Para unha queixa infantil bastante cotiá, o adulto responde nun primeiro momento cunha... Ler máis
– ¿Dóeche a barriga? Dálle cunha estriga. Se a estriga é mol dálle cun fol. Se o fol é duro dálle cun bandullo. M. Barrio... Ler máis
Polo mar abaixo vai unha raposa, leva o cu rachado, non hai quen llo cosa. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” (máis…) Ler máis
Rapás, rapás, que tes o cu “pra tras”, que se o tiveras “pra diante” valerías dous “reás”. Úsase nas mesmas circunstancias nas que... Ler máis
O corazón dunha pulga quen o soubera guisar. Daba xantar e merenda e cea para cear. A nosa memoria- Marín Ler máis
Deixa unha resposta