Serra, compadre, serra, comadre, na serrería do señor abade. M. Barrio Ler máis
Xan e Pedro foron ó monte. Marchou Xan. Marchou Pedro. Volveu Xan. Volveu Pedro. Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
A serriña serra, ti polo mar e eu pola terra. Ler máis
“Dúrmete”, meu neno “dúrmete”, meu sol “dúrmete, pedazo” do meu corazón. Este neno lindo pronto vai durmir ten un ollo cerrado o outro non o pode... Ler máis
Este neno ten soniño, ten ganiñas de durmir, ten un olliño pechado, outro xa non pode abrir. M. Barrio – E.M. Torner :... Ler máis
Río Miño, vai caladiño, non me espertes o meu meniño. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Hora, meniño, hora, miniño, que están as sopas no “caceroliño”. Meniño e hora, se non queres calar chora. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/filla_do_rei.mp3 Filla do Rei, boa moza, “xorobada”, tiñosa, filla do Rei… O adulto vai sinalando os botóns da chaqueta, da camisa, blusa… Tamén se pode... Ler máis
Esta é a noite, este é o día, este é o cu da tía María. O adulto colle a man do/a neno/a, que... Ler máis
Deixa unha resposta