“Dúrmete”, meu neniño
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Se cadra interésache
Arrú, arrú
Arrú, arrú, meu meniño. Arrú, arrú, meu rapaz. Arrú, arrú, meu meniño, ben arruadiño vas. M. Barrio – C. Sampedro: “Cancioneiro…” Ler máis
Esta testa “testaruda” (varias versións)
Esta testa “testaruda”. Este ollo, irmán deste. Este nariz, naricete. Esta boca pide pan. Este queixo queixarete. ¡Eira polo cabalete! No último verso fai coma... Ler máis
“Dúrmete”, meu neno (varias versións)
“Dúrmete”, meu neno “dúrmete”, meu sol “dúrmete, pedazo” do meu corazón. Este neno lindo pronto vai durmir ten un ollo cerrado o outro non o pode... Ler máis
Serra, serra (varias versións)
Serra, serra, madalena, ti polo mar e eu pola terra. M. Barrio (máis…) Ler máis
Arrurrú, arrurrú
Arrurrú, arrurrú, arrurrú cunha tranca no cu. Amelia de Forcarei. (máis…) Ler máis
¿Esta leira é túa?
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/esta_leira_e_tua.mp3 – ¿Esta leira é túa? – É. – ¿E esta? – Tamén. – Pois… ¡arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
Palmas, palmiñas
Palmas, palmiñas, que vén o papá. Palmas, palmiñas, que ¿cando virá? Ler máis
Heille de dar a meu neno
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Rebe, rebe, reberrola
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Durme, meu solciño
Durme, meu solciño, durme, para que eu poida traballar. Teño que lavar os panos, peneirar e amasar. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
Categorías
Deixa unha resposta