“Dúrmete”, meu neniño
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
¡Ai, que meniña, que nena preciosa! Despois de lavada, parece unha rosa; e este meniño que teño no colo despois de lavado parece un repolo. Blanco, Domingo:... Ler máis
Novo – ¿Orella ou cacho? – Orella. – Tirar por “ella”. – ¿Cacho ou orella? – Cacho. – Tira, “muchacho”. O adulto cóllelle unha orella ó/... Ler máis
Arrurrú, coa tranca no cu. Morreu teu pai e “quedache tu”. Arruallo para durmir os/as nenos/as mentres se lles bate amodiño no cu. Xabi... Ler máis
Xabón xirigato, xabón xarelo, ¡déixate de xoldas, xabón! ¿Escorregaches, Simón? Recítase mentres os/as pícaros/as lavan as mans cun xabón esvaradío. Eva e Manolo, do... Ler máis
Arre, cabaliño, para o Santiaguiño, buscar pan e viño para este meniño. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro da Terra Chá (Pol)” Ler máis
Arre ru, arre ru, cunha tranquiña no cu. Morrerán os vellos todos quedaremos eu e “tu”. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Paxariño, rechinchiño, vaite esconder detrás da pía de tía Inés que “te” toca a túa dita “ves”. Vanse tocando os dedos do bebé... Ler máis
Pequeniño, “Mai-grandiño”, Pai de todos, Furabolos e “Mata-pollos”. Angélica, de Mondoñedo Ler máis
As cabras de Xan Barbeiro todas van por un raseiro; unhas brancas e outras negras e outras monas das orellas. M. Rico: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta