A boaventura
Queres que che faga a boaventura?
A boaventura
que Deus che ha de dar,
se che pica a mosca
terás que rascar.
Queres que che faga a boaventura?
A boaventura
que Deus che ha de dar,
se che pica a mosca
terás que rascar.
O adulto pregunta e o/a neno/a tende unha man. O adulto, co seu dedo indicador faralle riscos e cruces na palma ó tempo que di: “A boaventura…” Cando chega ó último verso, o adulto, cos seus dedos apiñados, faille cóxegas na palma da man ó/á neno/a, que ó momento a retirará. Repítese o xogo cantas veces se queira.
Cortizas, Antón: ”Chirlosmirlos…”
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
– Sabes que? – Que? – Que o ollo do cu non ve. – Sabes cando? – Cando? – Cando está cagando. – Sabes onde? –... Ler máis
– Corvo queimado, que levas no rabo? – Leite mazado. – Quen cho dou? – A María do Coucou. – Con que lle deches? –... Ler máis
Unha vella tiña un can debaixo da cama onde ela durmía. (bis) O can ladraba: guau, guau. e a vella non se... Ler máis
E, neniña, e, zapato no pé. Papá vai na vila buscar o café. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Palmas, palmiñas, que vén o papá. Palmas, palmiñas, que ¿cando virá? Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
– Ten tinta, Antón? – Tinta Antón ten. Ler máis
E, neniño, e, zapato no pé. Sardiña salgada “pró” noso Xosé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Moito choras, meu meniño, coa xeada hai que “quentare”. “Solo” o can quedou no eido, todos van a “traballare”. M. Barrio – C.... Ler máis
Deixa unha resposta