Rebe, rebe, reberrola,
¿quen te ha de calentare?
Túa nai vai no muíño
e teu pai vaina “buscare”.
O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Xan e Pedro
foron ó monte.
Marchou Xan.
Marchou Pedro.
Volveu Xan.
Volveu Pedro.
Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
Blanco, Domingo:... Ler máis
A linda Barboriña
tiña a boca pequeniña
e os ollos “moxinetes”:
“escápate”, Pauletes.
M. Barrio – X. Taboada Chivite: “Etnografía Galega”.
Ler máis
Este meniño pequeno
quen o ha de aturular,
súa nai vai no muíño
e seu pai vai traballar.
Ea, ea, ea…
A nosa memoria-... Ler máis
“Tu” coa serra,
eu co serrón.
Veñan cuartos
ó meu bolsón.
Cóllese o neno/a no colo e séguese o ritmo deixándoo caer un... Ler máis
– ¿Onde está o gatiño?
– Na ventaíña.
– ¿E que come?
– Pan e sardiña.
– ¿Imos a un preito?
– ¡Co rabo... Ler máis
Meu meniño, non “te durmas”
que che vou quentar o leite
e despois, dende que o tomes,
xa podes “adormecerte”.
M. Barrio –... Ler máis
Canta, neniño, canta,
que te hei de levar á santa.
chora, neniño, chora,
que tes un chorar que namora.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Deixa unha resposta