Paxariños que voades polas follas dos loureiros, deixade durmir o neno, que está no sono primeiro. M. Barrio – Torner: “Cancionero…” Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño, “dúrmete”, meu meniño, que aí vén o cocón a levar os nenos que non dormen, non. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Imos de paseo co gato no seo e se nos rabuña cortámoslle as uñas; e se nos mauea cortámoslle as meas. Cóllese o/a meniño/a polas... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/ris_ras.mp3 Ris, ras aparta “pa” alá que perdo o compás. O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó... Ler máis
Pim, pim, regorín contra as vacas de Verín. Paxariño, fai un niño unha legua fóra de onda min. Cántase dando nos dedos. Comézase polo gordo... Ler máis
Arrurrú, arrurrú, arrurrú cunha tranca no cu. Amelia de Forcarei. (máis…) Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/toca_palpinhas.mp3 Toca palmiñas, que vén o papá. Toca palmiñas, que logo virá. O adulto recita dando palmas para que o/a neno/a o imite. M. Barrio... Ler máis
Man morta, ábreme esta porta. ¿Onde vai o cura? Vai nas perdices ¿E onde as bota? Na cesta rota. ¿E con que as tapa? Coa capa. Julio... Ler máis
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Deixa unha resposta