Durme tu ben

Arrolos, Caricias no colo, Para durmir

Durme tu ben, meu meniño,
que teu pai vai no mercado;
hache de “traguer” as roscas
e un tiroliro furado.

M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”

Serra, serra, madalena, ti polo mar e eu pola terra. M. Barrio (máis…) Ler máis

Meu meniño, non “te durmas” que che vou quentar o leite e despois, dende que o tomes, xa podes “adormecerte”. M. Barrio –... Ler máis

Este bico bicolán. Esta boca come pan. Este ollo pirulete. ¡Arráncate cabalete! Puchinocativo, de Cervo Ler máis

Arrú, arrú, meu meniño. Arrú, arrú, meu rapaz. Arrú, arrú, meu meniño, ben arruadiño vas. M. Barrio – C. Sampedro: “Cancioneiro…” Ler máis

– Esta leira é túa? – É. – E esta? – Tamén. – Pois… arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis

Polo curral do tío Pedro pasa o can do tío Miguel cunhas polainas repenicadas, repenicadas de papel. Igual que nas anteriores pero cando... Ler máis

Este meniño pequeno quen o ha de aturular, súa nai vai no muíño e seu pai vai traballar. Ea, ea, ea… A nosa memoria-... Ler máis

Este neniño que teño no colo é dun amor que lle chaman Vitorio. “Dios” que mo deu que mo leve logo, por... Ler máis

Rosiña foi a París nun cabalo gris ó paso, ó trote, ó galope, galope, galope. O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis

Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis

BENVID@ A ORELLA PENDELLA