E, neniña, e
E, neniña, e,
zapato no pé.
Papá vai na vila
buscar o café.
E, neniña, e,
zapato no pé.
Papá vai na vila
buscar o café.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Durme, ruliño, se dormes moito hei de mercarche un garridiño no dezaoito. E, e, e, e, e, que atranca de pé. E, e, e, e, e. M.... Ler máis
Arre ru, meu meniño. Arre ru, meu rapaz. Arre ru, meu meniño, ben arruladiño vas. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Arronrón, cascarrón. A mamá, na vendima. O papá, no carbón. Cántase facendo énfase nas consoantes para durmir os pequenos. Mercedes Fernández Rodríguez, do Saviñao Ler máis
Tris, tras, a estopa urdirás co pé para adiante co cu para atrás. M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…” Ler máis
Redonda, redonda, “chiquita” morena. ¿Como a queres, grande ou pequena? Ler máis
Aserrín, aserrán os madeiros de San Xoán. Os de enriba serran ben e os de embaixo: Tamén, tamén, tamén. Co/a meniño/a sentado/a no colo, collémolo/a polas mans... Ler máis
-¿Quen é ese que anda no postigo? – Meu maridiño deitado comigo, arrunrún. – ¿Quen é ese que peta á ventá? –... Ler máis
Arrú, arrú, meu meniño. Arrú, arrú, meu rapaz. Arrú, arrú, meu meniño, ben arruadiño vas. M. Barrio – C. Sampedro: “Cancioneiro…” Ler máis
A pon, pon. A pon, pon, diñeiriño no bulsón. Búscao aquí, búscao alí. O diñeiro está aquí. O adulto fai que o/a neno/a forme unha... Ler máis
Deixa unha resposta