Arrunrún, cascarrún,
hoxe non
e mañá si.
E dálle do mar
e dálle da Ría,
que está na cama
o pai desta cría.
E dálle da... Ler máis
Heille de dar a meu neno
cocidiño con repolo,
as orellas dunha pulga,
as costelas dun piollo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Ler máis
Arrolín, arrolán,
¿queres queixo?
¿queres pan?.
E se o queres
non o negues
que as mulleres
cho darán.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Non te troco, meu meniño,
non te troco, meu amor,
nin pola prata da lúa,
nin polo ouro do sol.
M. Barrio –... Ler máis
O meu meniño é pequeno.
Heino de aprender a todo:
a amasar e a peneirar
e a que quente ben o forno.
M.... Ler máis
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
Blanco, Domingo:... Ler máis
-¿Foi o teu pai ós lobos?
– Foi.
– ¿Trouxo moitos?
– Trouxo.
– ¿Imos a eles?
– Imos.
Tense a criatura no colo e... Ler máis
“Iste” pide pan.
”Iste” di que non o hai.
“Iste” di que o roubemos.
“Iste” di que é pecado.
“Iste” di que o... Ler máis
Canta, neniño, canta,
que te hei de levar á santa.
chora, neniño, chora,
que tes un chorar que namora.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Este foi por leña.
Este foille axudar.
Este foi por un ovo.
Este fritiuno
e este gordo comeuno.
Mónica de Escornabois-Trasmiras-Ourense
Ler máis
Deixa unha resposta