A ovella
¡Belee…em! ¡Belee…em!
A ovella e o año
O añiño: Ai, meu filliño, non,
que virá o lobo e comeranos.
A ovella: Ai, meu filliño, non,
paciscar, paciscar
que mañá pode nevar.
¡Belee…em! ¡Belee…em!
M. Barrio – Terra de Melide.
O añiño: Ai, meu filliño, non,
que virá o lobo e comeranos.
A ovella: Ai, meu filliño, non,
paciscar, paciscar
que mañá pode nevar.
M. Barrio – Noriega Varela: “Como falan…”
Rabo de boi, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Unha persoa garda, ás escondidas, un obxecto pequeno (pedra, caramelo…) nunha... Ler máis
– Corvo queimado, que levas no rabo? – Leite mazado. – Quen cho dou? – A María do Coucou. – Con que lle deches? –... Ler máis
A, e, i, o, u, azoutiñas no teu cu. O adulto vaille dando azoutiñas ó/á neno/a mentres recita. M. Barrio – Francisco... Ler máis
– Ten tinta, Antón? – Tinta Antón ten. Ler máis
– ¿Que hai naquel tellado? – Un gato esfolado. – ¿Que hai naquela artesa? – Unha vella tesa. – ¿Que hai naquela escaleira? –... Ler máis
Vacalouriña, voa, voa, heiche dar pan e cebola. A cebola está no lar e o panciño no altar. Vacalouriña, ¡pom! Agustín Bernárdez: “A nosa... Ler máis
– Dimas e damas foron ó mar Dimas caeu, ¿Quen quedou? – Damas. – Pois, tómaas. Cando o/a neno/a di “damas” o adulto dálle unha... Ler máis
Canta, meu crego, canta, meu frade; por este me entra, por este me sae. M. Rico “Tantarantán…” Ler máis
Antón, Antón, Antón Peruleiro, cadaquén, cadaquén, que atenda ao seu xeito, e o que non o atenda, pagará unha prenda. Ler máis
Este é o dedo meniño, este é o seu sobriño, este é o pai de todos, este é o furabolos e este, o... Ler máis
Deixa unha resposta