A andoriña
Andoriña, voa,voa
que che hei de dar pan e boroa;
andoriña vai voando
cando o rei anda cazando:
apuntou, saíu o tiro,
o paxaro vai ferido.
M. Barrio – Leandro Carré: “A poesía popular galega”.
Se cadra interésache
O paspallás e o pimpín
– Paspallás! Por aí ben vas. – Pim, pim! Por aí non vin. M. Barrio – J. Casal y Lois: “Cancionero…” ... Ler máis
A galiña e o galo
A galiña ¡Pór, pór, pór, pór, pór, e andar descalza! ¡Pór, pór, pór, pór, pór, e andar descalza! ¡E a ama todo gasta! M. Barrio... Ler máis
O can
O can, o can, o demo do can, roeulle as cirolas ó meu cirolán; e se llas roeu, deixarllas roer que outras noviñas lle han de... Ler máis
A ra e o sapo
Di a ra: – ¡Casar, casar, casar! Responde o sapo: – ¡ E o pan, e o pan, e o... Ler máis
A denociña (Mustela vulgaris e Putorius mustela)
Donosiña, bonitiña, garridiña, vaite para a túa casiña, bonitiña. Deixa a miña que é feíña. M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…” (máis…) Ler máis
O caracol
Caracol, col, col, bota os cornos ó sol que a túa nai e o teu pai os botaron en Ferrol. Roberto – Ponte... Ler máis
A bolboreta
Paxarela, pousa, pousa, que che hei de dar unha cousa. M. Barrio – A. Mª de la Iglesia. “El idioma…” Pousa, pousa, María... Ler máis
Deixa unha resposta