A andoriña
Andoriña, voa,voa
que che hei de dar pan e boroa;
andoriña vai voando
cando o rei anda cazando:
apuntou, saíu o tiro,
o paxaro vai ferido.
M. Barrio – Leandro Carré: “A poesía popular galega”.
Se cadra interésache
O cuco
– Fuches á voda? – Fun, fun. – Viches a noiva? – Vin, vin. – E que facía? – Bordaba e cosía. – En que... Ler máis
Animais (aparecen varios)
Xan do Outeiro ten un can que lle chaman Capitán. Tamén ten unha cadela que lle chaman Micaela. Tamén ten un boi que lle... Ler máis
O caracol
Caracol, col, col, bota os cornos ó sol que a túa nai e o teu pai os botaron en Ferrol. Roberto – Ponte... Ler máis
O merlo
Polo tempo dos nabos ben o pasamos, polo das cereixas xa non hai queixas. M. Barrio – Terra de Melide. Ler máis
O raposo (varias versións)
Ó rapa raposo do cu piolloso, non comas o año de Pedro Castaño, que vai na ribeira buscar a manteiga “prá” mulleriña, que a ten paridiña na... Ler máis
O lagarto e a lagarta
O lagarto (máis…) Ler máis
A ra e o sapo
Di a ra: – ¡Casar, casar, casar! Responde o sapo: – ¡ E o pan, e o pan, e o... Ler máis
Deixa unha resposta