A andoriña
Andoriña, voa,voa
que che hei de dar pan e boroa;
andoriña vai voando
cando o rei anda cazando:
apuntou, saíu o tiro,
o paxaro vai ferido.
M. Barrio – Leandro Carré: “A poesía popular galega”.
Se cadra interésache
O miñato
– Bexato, bexato, ¿que levas no papo? – Leite callado. – ¿Quen cho callou? – A filla do rei. – Cala, cala, que eu llo... Ler máis
A xoaniña (Coccinella septempunctata)
Reirrei, ¿cantos anos vivirei? Vinte e cinco, non o sei. Un, dos, tres… M. Barrio F. Lanza: “Falan…” (máis…) Ler máis
O corvo
– Corvo queimado, ¿que levas no rabo? – Leite mazado. – ¿Quen cho dou? – A María do Coucou. – ¿Con que lle deches? –... Ler máis
O raposo (varias versións)
Ó rapa raposo do cu piolloso, non comas o año de Pedro Castaño, que vai na ribeira buscar a manteiga “prá” mulleriña, que a ten paridiña na... Ler máis
A gaivota
– Gavota, gavota, ¿que levas no boche? – Sardiñas asadas. – ¿E quen chas asou? – A nosa presidenta, María Coucou. Pasou polo río e... Ler máis
O arao
Arau, arau, cabeza de pau, chufla, carolo, con tripas e todo. Dise cando os araos (aves mariñas) están na superficie do mar, flotando... Ler máis
A ra e o sapo
Di a ra: – ¡Casar, casar, casar! Responde o sapo: – ¡ E o pan, e o pan, e o... Ler máis
Categorías
Deixa unha resposta