Esta leira é túa?
– Esta leira é túa?
– É.
– E esta?
– Tamén.
– Pois… arrinca este marco!
– Esta leira é túa?
– É.
– E esta?
– Tamén.
– Pois… arrinca este marco!
O adulto colle entre os seus dedos indicador e medio as fazulas (leiras) do/a neno/a. Primeiro unha e despois a outra. Cando di “¡arrinca este marco!” fai coma quen que lle arrinca o nariz cos devanditos dedos e introduce entre eles o seu propio pulgar.
A orixe deste dito está ligada á distribución e ó valor tradicionais da propiedade da terra en Galicia.
A “miniña” é “piquiniña”, levámola ó “San José”. ”San José” é “piquiniño”, a “miniña” tamén é. O, oo, oo… Avoa Clara de Agudelo (Barro) Ler máis
Queres que che faga a boaventura? A boaventura que Deus che ha de dar, se che pica a mosca terás que rascar. O adulto... Ler máis
Hora, meniño, hora, miniño, que están as sopas no “caceroliño”. Meniño e hora, se non queres calar chora. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Serra, comadre, serra, compadre, na serreiriña do señor abade. Ti coa lima e eu coa serra gañaremos cartiños coma terra. Cóllese o bebé dos braciños,... Ler máis
Un/unha neno/a foi á carnicería e díxolle á carniceira: – Quero un anaquiño de carne. – ¿Por onde? ¿Por aquí? – Un pouquiño... Ler máis
Pola cheminea enriba vai un foguete e ó que se descoida cáelle un “cachete”. M. Barrio – F. Lanza: “Falan os de Ribadeo…” Ler máis
Aperta, aperta, corazón de “manteca”. Díselle ó/á neno/a para lle pedir un bico ou mentres se lle dá. Virtu de Melide (máis…) Ler máis
Novo Aí vén Pedro Chosco por baixo da porta “dicíndolle” ás nenas que pousen a roca. Tamén vén Antón e dilles que non, que fíen as... Ler máis
Durme, meu roliño, durme, durme, durme, meu rolo, e cando espertes dime se hai berce como o colo. M. Barrio – C. Sampedro:... Ler máis
¡Arre, burriquiño! Vamos a Belén. Que mañá e festa, pasado tamén. ¡Arre, arre, arre, que chegamos tarde! M. Barrio – Eladio Rodríguez: “Diccionario…” Ler máis
Deixa unha resposta