Pola cheminea enriba
Pola cheminea enriba
vai un foguete
e ó que se descoida
cáelle un “cachete”.
M. Barrio – F. Lanza: “Falan os de Ribadeo…”
Se cadra interésache
Moito choras, meu meniño
Moito choras, meu meniño, coa xeada hai que “quentare”. “Solo” o can quedou no eido, todos van a “traballare”. M. Barrio – C.... Ler máis
A serriña serra
A serriña serra, ti polo mar e eu pola terra. Ler máis
Río Miño
Río Miño, vai caladiño, non me espertes o meu meniño. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Arre, bestiña
Arre, bestiña, á casa da madriña a tomar a boliña que está cocidiña. Arre, bestón, á casa de Antón a tomar o bolón que está cocedón. Na... Ler máis
Filla do Rei
Filla do Rei, boa moza, “xorobada”, tiñosa, filla do Rei… O adulto vai sinalando os botóns da chaqueta, da camisa, blusa… Tamén se pode... Ler máis
Durme logo, Antoniño
Durme logo, Antoniño, non me fagas “rabear” que vén teu pai do traballo, sen facer está o xantar. M. Barrio – X. Lorenzo:... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Tantarantán, tantarantiña
Tantarantán, tantarantiña, o que non pensa non ten cabeciña. Tantarantán, tantarantola, o que non pensa non ten cabezola. Andrea Vallejo, de Simes –... Ler máis
¿Quen é ese que anda no postigo?
-¿Quen é ese que anda no postigo? – Meu maridiño deitado comigo, arrunrún. – ¿Quen é ese que peta á ventá? –... Ler máis
Arre ru, meu meniño
Arre ru, meu meniño. Arre ru, meu rapaz. Arre ru, meu meniño, ben arruladiño vas. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta