Unha salve á lúa nova
Unha salve á lúa nova
que non nos morda can nin cobra,
que non nos caia dente nin moa.
Unha salve á lúa nova
que non nos morda can nin cobra,
que non nos caia dente nin moa.
Muíños
Benito matou o pito. O pito a berrar, Benito a matar. Deixa, Benito, que as has de pagar. Celsa da fonte – San Xurxo... Ler máis
Landrusiño foi ó viño. Rompeu o xerro polo camiño. Pobre do xerro, pobre do viño, pobre do cu de Landrusiño. San Pedro – Cangas (máis…) Ler máis
Come e come ben e ponte gordo e se te chaman fai o xordo. Teodoro, do Valadouro (máis…) Ler máis
“¡Lavada ós tres días nada!” díxolle o millo á liñaza. E contestou ela: “¡Nugallanzón, un mes baixo o terrón e inda se vou,... Ler máis
Elas eran once damas, todas amigas do “xuez”, pegou o tángano-mángano nelas, non quedaron senón dez. Daquelas dez que quedaron foron a xulgar ó... Ler máis
Xan Pericán, a cabalo dun can, o can era coxo, tirouno nun toxo. Xan Pericán berraba e o can escapaba. Rocío de Brues (Boborás) Ler máis
Frío, frío, coma a auga do río. Morno, morno, coma a auga do chorro. Quente, quente, coma a auga que ferve. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Pola Ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Pola ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Cada cego coa... Ler máis
Detrás do outeiro da pedra furada había un bacelo que o vello plantara. Veu a cabra, comeu o bacelo que plantara o vello detrás do outeiro da... Ler máis
Carrapuchiña, carrapucheira, corre lixeira, que se non corres, lobolobeiro chega primeiro. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta