Unha salve á lúa nova
Unha salve á lúa nova
que non nos morda can nin cobra,
que non nos caia dente nin moa.
Unha salve á lúa nova
que non nos morda can nin cobra,
que non nos caia dente nin moa.
Muíños
Benito matou o pito. O pito a berrar, Benito a matar. Deixa, Benito, que as has de pagar. Celsa da fonte – San Xurxo... Ler máis
O meu marteliño de cabo de ferro cinco “reás” me custou, seis vale, sete pido, oito quero, e o que dea novembro en dez lévao. M.... Ler máis
– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
– ¿Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Landrusiño foi ó viño. Rompeu o xerro polo camiño. Pobre do xerro, pobre do viño, pobre do cu de Landrusiño. San Pedro – Cangas (máis…) Ler máis
Xan Pericán, a cabalo dun can, o can era coxo, tirouno nun toxo. Xan Pericán berraba e o can escapaba. Rocío de Brues (Boborás) Ler máis
Carrapuchiña, carrapucheira, corre lixeira, que se non corres, lobolobeiro chega primeiro. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Choupín choupiñeiro, dime onde está o teu compañeiro. Dito referido á recolleita de cogomelos na comarca valdeorresa, onde a especie máis... Ler máis
Unha e unha, dúas; quero filloas das túas. Dúas e dúas, catro; ben postiñas no prato. Catro e catro, oito; dáme tamén biscoito. Oito e... Ler máis
Deixa unha resposta