Arríncate nabo
¡Arríncate nabo,
que es do ano pasado!
¡Arríncate nabo,
que es do ano pasado!
Cando un neno ou unha nena está no chan, os amigos axúdano a levantarse mentres lle din isto.
Carmen, de Santiso – Melide
– Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Díxolle o millo á liñaza: – Ándate ti, espepitada, que ós tres días estás nada. E a liñaza respondeulle: – Seica coma ti,... Ler máis
Chorro morro meu real, saes ti pola porta real, sae sanuco rabo de cuco, sae labrar e sementar nas herbiñas de Portugal. M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de... Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Come e come ben e ponte gordo e se te chaman fai o xordo. Teodoro, do Valadouro (máis…) Ler máis
Choupín choupiñeiro, dime onde está o teu compañeiro. Dito referido á recolleita de cogomelos na comarca valdeorresa, onde a especie máis... Ler máis
– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
Unha salve á lúa nova que non nos morda can nin cobra, que non nos caia dente nin moa. Muíños Ler máis
Meu neniño, pequeniño, como non che teño nada que dar, tráioche estas zoquiñas para cando saibas andar. ¡Arrenegado sexa o demo se non che... Ler máis
Detrás do outeiro da pedra furada había un bacelo que o vello plantara. Veu a cabra, comeu o bacelo que plantara o vello detrás do outeiro da... Ler máis
Deixa unha resposta