Polo mar abaixo
Polo mar abaixo
vai unha formiga
cunha man na testa
outra na barriga.
Polo mar abaixo
vai unha raposa,
leva o cu rachado,
non hai quen llo cosa.
Polo mar abaixo
vai unha formiga
cunha man na testa
outra na barriga.
M. Barrio – J. casal y Lois: “Cancionero…”.
Polo mar abaixo
vai unha raposa,
leva o cu rachado,
non hai quen llo cosa.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
Esperta, pé que vén San Tomé cun carro de toxos queimar este pé. Abanéase o pé do neno/a cando se lle dorme para... Ler máis
– Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
Teño uns zapatiños novos ferrados con chocolate e as biqueiras son de azucre; ¡mire “usté” que disparate! Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis
– E coñeces a Xan? – Que Xan? – O que ten cara de can, paspón, leiliño, entroido. – E coñeces a Pedro? –... Ler máis
– Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
Mira “pra” min, que son de Lindín. Mira “pra” atrás, que cago mazás. Bretoña. Ler máis
Xan xaranxán, dacabalo dun can, o can era coxo e tirouno nun toxo, o toxo era bravo e tirouno nun prado, o prado era fondo e... Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
Sei amasar, sei peneirar, sei dar a volta por riba do mar. Dúas persoas (de altura semellante), unha fronte á outra e collidas... Ler máis
Deixa unha resposta