Xan xaranxán
Xan xaranxán,
dacabalo dun can,
o can era coxo
e tirouno nun toxo,
o toxo era bravo
e tirouno nun prado,
o prado era fondo
e tirouno nun bombo
o bombo tocaba e…
Fe de Riotorto
Se cadra interésache
¡Mira que tes!
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
¡Houbo un accidente!
– ¡Houbo un accidente! – ¿Onde? – ¡No cu do Presidente! Mini e Mero Ler máis
Pola porta do tío Xan
Pola porta do tío Xan pasa o can do tío Miguel, cunhas polainiñas novas forradiñas de papel. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
Acuseta, marraneta
Acuseta, marraneta, que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no. Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o... Ler máis
Heiche mercar un corrovelás
Heiche mercar un corrovelás coas pernas para diante e outro con elas para atrás. Cando un neno ou nena pide que... Ler máis
A muller ía no prado
A muller ía no prado; a vaca facía o xantar; a cadela varre a casa e a vasoira vai lavar. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Era un bo día de noite
Era un bo día de noite. O sol cos seus raios xeaba a terra e eu só , con dous dos... Ler máis
Xan Perillán
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
¡Ai, a Coresma…!
– ¡Ai, a Coresma…! – ¿…? – A cabalo de ti por unha perna. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas... Ler máis
Se ti “viras” o que eu vin (varias versións)
Pachín, pachín, pachín, non sabes o que vin: un “ghato” na “ventana” tocando o violín. Ana Outón, de Vilariño-Poio (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta