Xan Pericán
Xan Pericán,
a cabalo dun can,
o can era coxo,
tirouno nun toxo.
Xan Pericán berraba
e o can escapaba.
Xan Pericán,
a cabalo dun can,
o can era coxo,
tirouno nun toxo.
Xan Pericán berraba
e o can escapaba.
Rocío de Brues (Boborás)
Novo – Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
Landrusiño foi ó viño. Rompeu o xerro polo camiño. Pobre do xerro, pobre do viño, pobre do cu de Landrusiño. San Pedro – Cangas (máis…) Ler máis
Andando ás nocellas perdín as ovellas. Vou a miña nai que me arrinque as orellas. Miña nai non estaba na casa, á noite virá... Ler máis
¡Arríncate nabo, que es do ano pasado! Cando un neno ou unha nena está no chan, os amigos axúdano a levantarse... Ler máis
Frío, frío, coma a auga do río. Morno, morno, coma a auga do chorro. Quente, quente, coma a auga que ferve. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
O “cutelo” é bo, cinco “reás” custou, seis ben os vale, sete dan por el, o que traia oito e ofreza nove lévao por dez. M.... Ler máis
Meu neniño, pequeniño, como non che teño nada que dar, tráioche estas zoquiñas para cando saibas andar. ¡Arrenegado sexa o demo se non che... Ler máis
Salouco trouco, vaite de min e métete noutro. Díselle aos nenos/as cando teñen un salouco (impo). Moncho, de Castrelos – Vigo (máis…) Ler máis
O meu marteliño de cabo de ferro cinco “reás” me custou, seis vale, sete pido, oito quero, e o que dea novembro en dez lévao. M.... Ler máis
Carrapuchiña, carrapucheira, corre lixeira, que se non corres, lobolobeiro chega primeiro. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta