Xan e Pedro
Xan e Pedro
foron ó monte.
Marchou Xan.
Marchou Pedro.
Volveu Xan.
Volveu Pedro.
Xan e Pedro
foron ó monte.
Marchou Xan.
Marchou Pedro.
Volveu Xan.
Volveu Pedro.
Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense nas uñas dos dous dedos índices cadanseu adhesivo (un é Xan e o outro é Pedro) e bátese con eles enriba da mesa, un despois do outro (os demais dedos teñen que estar recollidos na man) mentres se di o recitado. No momento en que se di “Marchou Xan” hai que cambiar de dedo e pousar o dedo do medio desa man agochando o que ten o adhesivo. Faise o mesmo co outro cando se di “Marchou Pedro”. Despois, ó dicir “Volveu Xan” vólvese poñer o dedo índice encol da mesa e o mesmo con Pedro.
– Esta leira é túa? – É. – E esta? – Tamén. – Pois… arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
Paxariños que voades polas follas dos loureiros, deixade durmir o neno, que está no sono primeiro. M. Barrio – Torner: “Cancionero…” Ler máis
Este neniño pequeno quen o vai aturular. Súa nai vai no muíño e seu pai vai traballar. Este neniño pequeno quen lle vai a... Ler máis
Man morta, man morta, vai petar á túa porta. ¡Pumba! O adulto abanéalle a man ó/á neno/a , que a ten “morta”.... Ler máis
Este foi por leña. Este foille axudar. Este foi por un ovo. Este fritiuno e este gordo comeuno. Mónica de Escornabois-Trasmiras-Ourense Ler máis
Dínculin, dínculin dínculin, dan. ¿Quen morreu? O tío Xan coas ciroliñas na man Dínculin, dínculin, dínculin, dan. Eva Otero, Rianxo Ler máis
Durme, meu neno, durme, durme, meu pequeniño, que teu pai ha de traerche da ribeira un paxariño. M. Barrio – J. Casal y... Ler máis
O meu meniño é pequeno. Heino de aprender a todo: a amasar e a peneirar e a que quente ben o forno. M.... Ler máis
Durme, meu roliño, durme, durme, durme, meu rolo, e cando espertes dime se hai berce como o colo. M. Barrio – C. Sampedro:... Ler máis
Arrolín, arrolán, ¿queres queixo? ¿queres pan?. E se o queres non o negues que as mulleres cho darán. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
1 Comentario
Eu llela cantaba do seguinte modo:
Dous pequenos paxariños
Nunha rama están
Un chámase Pedro,
E o outro chámase Xan.
Vaite voando Pedro!
Vaite voando Xan!
Volve voando Pedro!
Volve voando Xan!!
A dramatización é similar e a verdade é que quedaban moi sorprendid@s. En lugar de pegatina as veces debuxaba sendos paxariño coa inicial nuns roliños de papel que pegaba ao redor dos dedos. Outras dáballesos os papeliños e os debuxaba eles e elas e outras debuxabamos uns ollos e un pico coa inicial en cada dedo. En fin, un xogo moi divertido.