Unha vez era unha muller e un cesto
Unha vez era unha muller e un cesto
e non sei máis “desto”.
Unha vez era unha muller e unha canada
e non sei máis nada.
Unha vez era unha muller e un cesto
e non sei máis “desto”.
Unha vez era unha muller e unha canada
e non sei máis nada.
M. Barrrio: “Contos populares da provincia de Lugo”
Era un bo día de noite. O sol cos seus raios xeaba a terra e eu só , con dous dos... Ler máis
– ¡Ai, a Coresma…! – ¿…? – A cabalo de ti por unha perna. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas... Ler máis
Heiche mercar un corrovelás coas pernas para diante e outro con elas para atrás. Cando un neno ou nena pide que... Ler máis
– Teño fame! – Tes fame? Traba no cu e comes carne. Ler máis
Xan, Xaranxán, dacabalo do can; o can era coxo e tirouno no toxo; o toxo era bravo e tirouno no prado; o prado era frío e... Ler máis
Polo mar andan as lebres e polo monte as anguías. Os peixes polas labradas cóllense con “angarillas”. Vámonos de aí, meniña, que todos van... Ler máis
– ¡Xa comín! – ¡Xacomín era gaiteiro! – ¡E Xabebín, tamborileiro! Cando o meniño/a non quere comer máis e di: “¡Xa comín!”,... Ler máis
Novo – ¿Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
As tortiñas de manteiga “pra” a mamá, que dá a teta. As tortiñas de cebada “pró” papá, que non dá nada. Rico Verea,... Ler máis
Deixa unha resposta