Unha vez era unha muller e un cesto
Unha vez era unha muller e un cesto
e non sei máis “desto”.
Unha vez era unha muller e unha canada
e non sei máis nada.
M. Barrrio: “Contos populares da provincia de Lugo”
Se cadra interésache
Unha vez era un home
Unha vez era un home que ía polo monte, ¿queres que cho conte? M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Dente fóra
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
Roque, Roque, Roquetín,
Roque, Roque, Roquetín, dáme uns “socos” para min “anque” sexan de ameneiro. Xa chos “pagharei” cun peido. Ángela Barros, de Seixo – Marín Ler máis
¿Que dixo?
– ¿Que dixo? – ¡Que a vaca tiña lixo e o becerro non llo quixo! Nai de Manuel, de Andabao – Boimorto Ler máis
Os suspiros dunha mincha
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
Acuseta, marraneta
Acuseta, marraneta, que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no. Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o... Ler máis
Aló arriba (varias versións)
Aló arriba, non sei onde, hai non sei que santo que rezándolle non sei que gánase non sei canto. Dise cando alguén vai... Ler máis
¿Canto son vinte e vinte?
– ¿Canto son vinte e vinte? – “Cuarenta”. – “Cagallós pra” quen os quenta. – Quen os quenta non está “eiquí”. “Cagallós pra”... Ler máis
Xan Perillán
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/xan_perillan.mp3 Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
Deixa unha resposta