Unha vez era un portugués
Unha vez era un portugués
que cagou por vós os tres.
San Paio de Navia – Vigo
Se cadra interésache
Xan Carallán
Xan Carallán, amigo das nenas. Tanto lles “quer” que mexa por elas. Angélica, de Mondoñedo. Ler máis
Xan Carallán
Xan Carallán, fixo unha casa de merda de can. O outro día foi a ela, ¡pobre de Xan que non ten cheminea! Xaime, Ferrolterra Ler máis
Espeto, espeto
Novo Espeto, espeto, barruleto, que saíu pola porta do veto, a min me bufou a min me cheirou. Rebéntelle o cu a quen o cagou. Díselle ás... Ler máis
O gaiteiro de San Xulián (varias versións)
O gaiteiro de San Xulián fixo unha casa de merda de can. Ó outro día mirou para ela ¡Ai, Xesús, que non... Ler máis
Mira “pra” min
Mira “pra” min, que son de Lindín. Mira “pra” atrás, que cago mazás. Bretoña. Ler máis
Xan Perillán (varias versións)
Xan Perillán, fixo unha casa con merda de can. “Saleu” para fóra, mirou para ela, “¡válgame Dios que non ten cheminea!”. Santiago de Compostela (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta