Unha, dúas, tres
Unha, dúas, tres,
chi;
unha, dúas, tres,
cu;
unha, dúas, tres,
la;
unha, dúas, tres,
te.
Chiculate,
Chiculate…
Unha, dúas, tres,
chi;
unha, dúas, tres,
cu;
unha, dúas, tres,
la;
unha, dúas, tres,
te.
Chiculate,
Chiculate…
Cando se di cada unha das sílabas “chi-cu-la-te” levántase a corda no aire por riba do neno/a que está a saltar. Este/a ten que se agachar para que non lle dea na cabeza e, despois, volve saltar. Ó chegar á palabra completa “chiculate”, dáselle rapidez á corda ata que perda.
Ricardo Pérez: “Xogos populares en Galicia…”
Antón, Antón, Antón Peruleiro, cadaquén, cadaquén, que atenda ó seu xogo, e o que non o atenda, pagará unha “prenda”. Ler máis
Heime de fartar ata estoupar. Come, come, gran lambón; ten conta co rebentón. Roberto Mellid, de Miño Ler máis
Tris, tras, cabaleiro, fóra estás. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
Chin, chon, caravillón. Dito para acompañar o abaneo da randeeira. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
Pelo, gato, vinte, catro, un, dous, tres, catro. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Taco, taco, número catro, un, dous, tres, catro mil novecentos oitenta e catro. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” (máis…) Ler máis
– ¿De onde vés? – Do muíño. – ¿Que traes? – Fariña. – Bota para alá que esta non é miña. – Bota para acá que... Ler máis
Pasa, Perico, pasa, Monteiro, polas portas dos carabineiros. O de diante corre moito. O de atrás aí quedará. Ler máis
Rabo de boi, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Unha persoa garda, ás escondidas, un obxecto pequeno (pedra, caramelo…) nunha... Ler máis
¡Tecelán, tecelán, dálle a volta ó batán! Ler máis
Deixa unha resposta